جوشکاری MIG در برابر جوشکاریTIG

جوشکاری فلزی گاز خنثی و( MIG) و جوشکاری گاز خنثی تنگستن (TIG) دو فرایند یکه تاز در زمینه جوشکاری میباشند. تکنیک های مورد استفاده در این دو روش متفاوت است و در نتیجه نتایج آنها نیز متفاوت میباشند. مهم است که بدانید در کجا باید از کدام یک از این روش ها استفاده کرد تا بهترین نتیجه حاصل شود.

مقایسه نظرات موافقان ومخالفان هر یک از این روش ها میتوانند اطلاعات کافی در مورد انتخاب روش ها را در اختیار شما قرار دهند.

جوشکاری MIG در برابر جوشکاریTIG

در هر دو تکنیک آنقدر حرارت به فلز مورد نظر وارد میشود تا ذوب شود. این دو تکنیک میتوانند برای اتصال دو فلز به هم از مواد پر کننده استفاده نمایند. حال سوال این است که تفاوت این دو فرایند در چیست؟

در جوشکاری MIGیک سیم فلزی مصرف شونده به یک الکترود متصل است که فلز مورد نظر شما را ذوب میکند. این سیم نقش مواد پر کننده را بازی میکند که بوسیله مشعل جوش فلز مورد نظر را ذوب میکند.جوشکاری MIG از جریان اندکی جهت فرایند جوشکاری استفاده مینماید. زمانی که جوش کامل شد ، گاز خنثی از مشعل جوش خارج میشود و بدین وسیله از مخلوط کن و سایر اجزاء اتمسفر محافظت مینماید. در نتیجه ، گاز خنثی به عنوان یک محافظ عمل میکند و به شما اجازه ادامه فرایند جوشکاری را میدهد.

امروزه استفاده از تکنیکMIG رایج تر میباشد ، زیرا یادگیری و سرعت آن نسبت به TIG سریعتر و ساده تر میباشد.

جوشکاری TIG دارای یک الکترود تنگستنی میباشد که جریان برق را به فلزی که قرار است جوش بخورد ، میفرستد. زمانی که الکترود حرارت لازم را به فلز مورد نظر وارد کرد ، فلز ذوب میشود ، سپس فرد جوشکار با استفاده از مواد پر کننده دو فلز را به هم جوش میدهد.

جوشکاری TIG نیازمند هر دو دست میباشد ، زیرا مشعل جوش و مواد پر کننده از هم جدا میباشند. جوشکاری TIG برای انجام شدن نیازی به مواد پر کننده ندارد. جوشکاران TIG نیز میتوانند از پدال پایی استفاده کنند تا میزان جریان برق ورودی به مشعل جوش را کنترل نمایند. برخی از جوشکاری های قوسی ( جوشکاری های رایج ) باعث میشوند تا ذرات ریز حاصل از جوشکاری به اطراف مختلفی پرتاب شوند. در جوشکاری TIG مکان جوش خورده کاملا تمیز و مرتب است و هیچگونه پرتاب ذراتی ندارد.

در طول جوشکاری MIG وTIG جریان برق بین الکترود و فلز قابل جوش وجود دارد. این جریان باعث ذوب شدن فلز شده و اجازه میدهد مواد پر کننده وارد فرایند شوند تا عملیات بخوبی اجرا شود.

جوشکاری های TIG و MIG برای تولید بهترین نتیجه باید روی سطوحی بسیار تمیز و مرتب انجام شوند ، به همین دلیل توصیه میشود قبل از فرایند جوشکاری ، محل مورد نظر را کاملا تمیز و مرتب کنید.

تفاوت های میان MIG و TIG چیست ؟

TIG و MIG دو تکنیک در زمینه جوشکاری میباشند که دارای مزیت ها و مضراتی میباشند. برای اینکه بتوانید تکنیک مورد نظر خود را پیدا کنید ، ابتدا زمینه کاری خود را مشخص نمایید. تجربیات خود در زمینه جوشکاری را مد نظر قرار دهید و از خود بپرسید ، چه موادی نیاز دارید ، میزان سرمایه و زمان شما برای انجام پروژه مورد نظر چقدر است ؟

برخی از تفاوت های میان جوشکاری های TIG وMIG به شرح زیر میباشند :

• تفاوت در تکنیک : اصلی ترین تفاوت میان این دو جوشکاری تکنیک آنها است. در روش MIG یک الکترود سیمی مدام در حال مصرف شدن و وارد شدن به محل جوش میباشد. در روش TIG فرد جوشکار باید با یک دست خود مواد پر کننده را وارد قسمت جوش کند و با دست دیگر مشعل جوش را نگه دارد.
• دشواری : در روش MIG الکترود سیمی همواره در حال ذوب شدن و وارد شدن به قسمت جوش میباشد که در مقایسه با روش TIG از سهولت بیشتری برخوردار است.در روش TIG باید با یک دست مشعل جوش را نگه دارید و با دست دیگر مواد پر کننده را وارد قسمت جوش کنید که این کار برای افراد کم تجربه کمی دشوار است.
• ضخامت کار: سرعت جوشکاری MIG برای جوش دادن فلزاتی که ضخامت بالایی دارند بیشتر است. اگر فلزی که قرار است جوش بخورد نازک است ، جوشکاری TIG گرینه بهتری است.
• جوشکاری MIG معمولا روی همه فلزات جواب میدهد. آلومینیوم ، فولاد ضد زنگ و فولاد معمولی جز این دسته از فلزات میباشند. جوشکاری TIG نیز روی این فلزات جواب میدهد اما باید ضخامت آنها کمتر باشد.
• سرعت : سرعت انجام جوشکاری MIG در مقایسه با TIG بیشتر است ، به همین دلیل برای پروژه های ساختمانی که سرعت زیادی نیاز دارند ، مورد استفاده قرار میگیرند.
• حجم پروژه : اندازه وحجم پروژه عواملی هستند که در انتخاب صحیح تکنیک جوشکاری نقش موثری دارند. جوشکاری MIG برای پروژه های سنگین که دارای فلزات ضخیم هستند ومدت زمان بیشتری برای انجام شدن نیاز دارند ، مناسب تر است. از آنجایی که جوشکاری TIGبعد از انجام فرایند ، سطوحی تمیز و مرتب ایجاد میکنند برای کارهای ظریف کارایی بیشتری دارند.
• کنترل کردن : جوشکاری MIG را به راحتی میتوان کنترل کرد ، به همین دلیل برای افراد مبتدی مناسب تر است. جوشکاران TIG باید دارای تجرباتی در زمینه زمانبدی و هماهنگی میان دست ها و پاها باشند وبتوانند اشیائی که در هر دو دست دارند را کنترل نمایند.
• هزینه : هزینه های جوشکاری TIG در مقایسه با TIG بیشتر میباشد.
• ظاهر : جوشکاری TIG به دلیل داشتن پایانی بسیار تمیز و مرتب از محبوبیت خاصی برخوردار میباشد. به دلیل داشتن ظاهری جذاب ( محل جوش بسیار تمیز است ) این مدل از جوشکاری برای هنرمندان و سازندگان صنایع دستی کاربرد فراوانی دارد.

تجهیزات این دو نوع از جوشکاری نیز متفاوت است. ابزار و اجزاء جوشکاری های TIG و MIG نیز با هم تفاوت دارند که هر کدام برای کارهای متفاوتی مناسب میباشند.

اجزاء جوشکاری MIG

• منبع برق : منبع برق این جوشکاری DC میباشد با ولتاژ مداوم
• سیم جوش :سیستم سیم مصرفی باید بصورت آهسته وارد شود تا محل جوش صاف و هموار باشد. این سیستم شامل قلتک کشنده ، فشار دهنده ها و قرقره ها میشوند.
• الکترودها : بر اساس پروژه ، در جوشکاری MIG باید از الکترودها با ترکیبات و قطرهای مناسب استفاده شود.
• مشعل : مشعل جوش گازی را تولید میکند که از جریان و محل جوش خورده محافظت مینماید ، و وظیفه دیگر آن انتقال کل جریان به سیم جوش است. این مشعل ها میتوانند توسط آب یا هوا خنک شوند. مشعل هایی که توسط هوا خنک میشوند معمولا ارزانتر و ظریف تر از مشعل هایی هستند که خنک سازی آنها توسط آب انجام میشود. آنها از گاز درون مشعل استفاده میکنند تا نازل را خنک کنند. این دسته از مشعل ها برای پروژه های کوچک مناسب میباشند. برای پروژه های سنگینی که نیاز به جریان برق بالایی دارند از مشعل هایی استفاده میشود که با آب خنک میشوند.
• مجرا : سعی کنید مجرا را طوری نگه دارید که فرایند تغذیه به مشعل بدن مشکل انجام شود.
• فلزی که برای پر کردن استفاده میشود : این فلز جریان برق را از خود عبور میدهد و همچنین مکان جوش خورده را تقویت میکند.
• گاز محافظ : گازی که از مکان جوش خورده و جریان محافظت میکند معمولا از آرگون یا دی اکسید کربن تشکیل شده است.

اجزاء جوشکاری TIG :

• منبع برق : منبع برق این مدل از جوشکاری میتواند AC با DC باشد. برخی از موتور جوش ها مجهز به سوییچی میباشند که میتوانید با استفاده از آنها میزان جریان برق را تغییر دهید. برق AC معمولا برای برخی از فلزات نظیر آلومینیوم مناسب تر است. برق DC جریان قوی تری را ایجاد میکند اما برای اینکه کار تمیز انجام شود ، گاز محافظ وارد عمل میشود.
• مشعل : معمولا مشعل های مورد استفاده درTIG دارای طراحی های متنوعی میباشند. برخی از آنها کنترل روشن و خاموش روی دسته قرار دارد ودر نمونه های دیگر این سوییچ مانند یک پدال روی موتور جوش تعبیه شده است.
• پدال پایی : وظیفه این پدال کنترل میزان جریان وارد شده به مشعل میباشد. زمانی که این پدال را پایین فشار دهید ، میزان جریان برق نیز افزایش پیدا میکند و باعث میشود قسمت جوش خورده داغ تر شود. این کار باعث تسریع در سرعت فرایند جوشکاری میشود ، فقط باید تجربه کنترل حرارت های اضافی و سرعت آن را داشته باشید.
• الکترودها و گازهای محافظ : نوک الکترود به محل جوش حالت میدهد در نتیجه باعث بوجود آمدن استخر جوش ( گدازه آهن ذوب شده ) میشود. در زمان جوشکاری باید مطمئن شوید که فرایند جوش خوردن دارای شرایط خوبی است. نازل جوش باید باید دارای یک لنز تزریق گاز باشد تا بدین وسیله هم از استخر جوش وهم از قسمت جوش خورده محافظت کند. معمولا نازل ها برای مناسب بودن برای گازهای مختلف که اغلب آرگون میباشند ، دارای طراحی های متنوعی میباشند.
• مواد پر کننده : میله های پر کننده معمولا در اندازه های مختلف و دارای ترکیبات متفاوتی میباشند. این میله باید با فلزی که قرار است جوش بخورد تناسب داشته باشد ، همچنین ضخامت فلزات تعیین کننده این میله ها میباشند.
• قوطی های خنک کننده : اگر اجازه دهید این میله ها خودشان کار کنند ، محل جوش خورده سریعتر خنک میشود. شما باید با استفاده از یک انبر این میله را در قسمت پشتی محل جوش خورده نگه دارید. این میله های پشتیبان معمولا از مس یا آلومینیوم ساخته میشوند تا بتوانند حرارت و گرما را از بین ببرند. نمونه دیگری از این میله های پشتیبان وجود دارند که چرخش آب در سراسر میله فرایند سرد کنندگی را انجام میدهد.

نظرات موافقان و مخالفان جوشکاری های TIG و MIG چیست ؟

پروژه خود را در نظر بگیرید ، سپس بر اساس نظرات موافقان و مختلفان هر یک از این تکنیک ها ، جوشکاری مناسب با کارتان را انتخاب نمایید.

زمانی که بتوانید یک تکنیک صحیح در جوشکاری را یاد بگیرید ، و فواید و مضرات هر یک را بشناسید ، میتوانید بهترین تکنیک جوشکاری مربوط به پروژه خود را انتخاب نمایید.

طرفداران جوشکاری MIG :

• زمان کمتر : جوشکاری MIG با سرعت بیشتری جوش میدهد.
• هزینه کمتر : وسایل مورد نیاز این جوشکاری در دسترس میباشد و نسبت به جوشکاری TIG ارزانتر میباشند.
• دقیق تر : با استفاده از جوشکاری MIG اتصال میان فلزات دقیق تر میباشد.
• تمیزتر : جوش حاصل از این جوشکاری تمیز و مرتب است و بعد از جوشکاری به نگهداری کمتری نیاز دارد.

مخالفان MIG :

• مقاومت ضعیف : مقاومت جوشکاری MIG در مقایسه با TIG از مقاومت کمتری برخوردار است.
• اعتبار کمتر : اعتبار این نوع از جوشکاری میتواند به دلیل عواملی مانند کاهش ثبات نقطه جوش خورده ریز سوال برود.
• خطرناک تر ( پر ضرر تر ) : جوشکاری MIG در طول فرایند جوش میتواند غبارهای بسیار خطرناکی همراه با جرقه تولید کند.
• زنگ زدگی : در این روش ممکن است مکان جوش خورده زنگ بزند.
• نیاز به فلزات ضخیم : در این جوشکاری اگر از فلزات باریک و ظریف استفاده کنید ممکن است حرارت فلز را سوراخ کند.
• محدودیت های محیطی : این روش به دلیل تولید آلودگی های گازی نمیتواند در فضای باز مورد استفاده قرار گیرد.
• نیازمند بودن به مواد مختلف : جوشکاری MIG میتواند انواع مختلفی از فلزات را جوش بدهد اما هر یک از آنها نیازمند سیم ها و گازهای مخصوصی میباشند.
• دقت : جوشکاری TIG دارای دقت بسیار زیادی میباشد و از نظر کیفیت بهتر از جوشکاری MIG میباشد.
• فرایندی بسیار تمیز : جوشکاری TIG تمیز میباشد و برای محیط نیز مناسب تر است.
• نیازی به فلزات پر کن ندارد : این نوع جوشکاری نیازی به فلزات پر کن ( موادی که در حین جوشکاری به استخر جوش وارد میشوند ) ندارد.
• نیاز به نگهداری کمتر : در جوشکاری MIG الکترد ذوب شده و مصرف میشود اما در جوشکاری TIG این اتفاق نمی افتد. الکترد استفاده شده در TIG به نگهداری زیادی نیاز ندارد اما پس از هر بار مصرف باید تمیز شوند.

مخالفان TIG :

• گرانتر : هزینه های جوشکاری TIG در مقایسه با MIG زیادتر میباشد ، زیرا سرعت فرایند آن آهسته تر میباشد. میزان جریان مصرفی بر اساس پوند بر ساعت محاسبه میشود که به دلیل کم بودن سرعت آن ، این مقدار افزایش میابد.
• نیازمند بودن به سطحی تمیز : قبل از شروع فرایند جوشکاری TIG میز کار باید تمیز و پاکیزه باشد.
• دشوار تر : از آنجایی که جوش در این مدل از پیچیدگی های خاصی برخوردار است ، این تکنیک برای افراد با تجربه توصیه میشود.
• زمان بیشتر : آماده سازی و فرایند جوشکاری در این تکنیک طولانی تر است.

چه زمانی باید از جوشکاری TIG استفاده کنم ؟

کار با جوشکاری های TIG وMIG به نوع پروژه شما بستگی دارد که باید در مراحل بعدی در مورد آنها صحبت کرد. زمانی که در این زمینه تجربیات کافی را کسب نمایید میتوانید با حداقل تلاش و کمترین زمان شاهد بهترین نتیجه در محصول نهایی باشید.

با داشتن اطلاعات کافی در مورد پروژه خود ، میتوانید نوع جوشکاری مورد نظر خود را انتخاب نمایید .در هر یک از این دو تکنیک باید تمام تلاش خود را برای گرفتن بهترین نتیجه بکار ببرید.

کاربردهای جوشکاری MIG

• اگر پروژه شما دارای فلزات ضخیم و بزرگتر باشد ، نیازمند فرایند طولانی تری در جوشکاری میباشید ، بنابراین بهترین گزینه موجود استفاده از تکنیک MIG میباشد. مواد پر کننده که بصورت مداوم وارد قسمت جوش میشوند میتوانند فلزات مورد نظر شما را به هم متصل نمایند. تکنیک جوشکاری MIG در پایان کار نیازمند میزانی از فرز کاری برای صاف کردن نقاط جوش خورده میباشد.
• تداوم و ادامه دار بودن یکی از ویژگی های جوشکاری MIG میباشد ، به همین دلیل در زمان فرایند جوشکاری نیازی به توقف های مکرر نیست.
• جوشکاری MIGدارای وسایلی میباشند که میتوانند به خوبی فرایند جوشکاری را هدایت کنند ، و از آنجایی که در این جوشکاری به دو دست نیاز ندارد ، با دست دیگر خود میتوانید کارهای دیگری انجام دهید تا این فرایند به بهترین نحو انجام شود.
• کارایی و کارکردن با تکنیک MIG در مقایسه با تکنیک TIG بیشتر و ساده تر میباشد ، زیرا هدایت و مدیریت کردن این تکنیک بسیار ساده است و به دلیل بالا بودن سرعت در این تکنیک میزان تولید محصولات نیز بیشتر میباشد.
• این نوع جوشکاری برای پروژه های بزرگ مناسب تر میباشند ، زیرا کنترل کردن آنها راحت تر میباشد و میتوانند برای مدت زیادی فرایند جوشکاری را انجام دهند.

کاربردهای جوشکاری TIG :

• اگر فلزات مورد نظر شما دارای ظرافت میباشند یا ضخامت آنها زیاد نیست ، تکنیک TIG بهترین گزینه است. جوش حاصل از این تکنیک بسیار دقیق میباشد و بعد از اتمام کار نیازی به تمیز کاری محل جوش خورده نیست.
• تکنیک TIG یک فرایند 3 جانبه بوده که نیازمند هماهنگی پا ، دست و چشم میباشد. این یک تکنیک ظریف میباشد که نیازمند تمرین های زیادی است. پدال پایی میتواند میزان حرارت خروجی را کنترل کند ، بنابراین بدین وسیله ، دقت در کار شما افزایش میابد.
• از آنجایی که جوشکاران TIG علاقه زیادی به فشار دادن پدال پایی دارند ، کارایی این تکنیک در مکان های کوچک با زاویه های نامناسب ، دچار محدودیت هایی میشود. بنابرین برای انجام چنین کارهایی سعی کنید از کنترل کننده های دستی استفاده نمایید تا در مواقع ضروری ، مشکلی پیش نیاید.
• تکنیک TIG میتواند روی همه فلزات از جمله آلومینیوم و مس کارایی داشته باشد اما برایآهن زیاد مناسب نیست.
• تکنیک TIG براب جوشکاری های فنی که دارای فرایند های مختصرتری میباشند ، کارایی بیشتری دارند ، زیرا هرچه فرایند طولانی تر باشد هزینه ها نیز بیشتر میشود.
• اگر پروژه های شما وسایلی مانند سینک های ظرفشویی یا جعبه ابزارها باشند ، تکنیک TIG بهترین گزینه است. تکنیک TIG برای کارهای هنری و طراحی صنایع دستی کارایی بسیار خوبی دارند. این تکنیک همچنین میتواند در صنعت اتومبیل سازی نیز ایفای نقش کند.

ایمنی جوشکاری :

با صرف نظر از اینکه کدام تکنیک را انتخاب میکنید ، ایمنی اد کار از اهمیت بیشتری برخوردار است. مهم نیست استادی هستید با 30 سال تجربه ، یا فردی تازه کار ! ایمنی موضوعی است که باید در صدر اولویت بندی ها قرار گیرد.

در بخش زیر به برخی از ابزار محافظتی و همچنین ضرورت های استفاده از آنها اشاره شده است.

• صورت : کلاه مخصوص جوشکاری میتوان از صورت و چشمان شما در برابر جرقه ها ، اشعه ها و سوختگی های ناشی از فرایند جوشکاری محافظت نماید. اگردر زمان جوشکاری در قسمت های گردن و صورت ، احساس سوختگی کردید از یک کاور نسوز در زیر کلاه خود استفاده نمایید.
• چشمان : هرگز در زمان جوشکاری از لنزها استفاده ننمایید. این لنزها میتوانند گرد و غباری که در هوا است را به خود جذب کنند که در نتیجه باعث سوزش و خارش چشمان شما میشوند.
• گوش ها : برای جلوگیری از ، از دست دادن شنوایی حتما از هد فن های مخصوص استفاده نمایید زیرا صداهای تولید شده در زمان برش و جوشکاری بسیار زیاد است. اگر از گوش بندها استفاده میکنید ، مطمئن شوید که از جنس نسوز باشند.
• شش ها : جوشکاری معمولا مقادیر زیادی از گرد و غبارهای سمی را تولید میکند که برای شش های شما بسیار خطرناک میباشند. توصیه میشود در زمان جوشکاری از تهویه های مناسب استفاده نمایید.
• پوست : هر قسمتی از دست که در معرض جوشکاری قرار دارد را با لباس های نسوز بپوشانید .سعی کنید جیب های لباس ایمنی و آستین های آن را محکم ببندید ، زیرا این قسمت ها میتوانند محل تجمع جرقه ها باشند. شلوار شما باید قسمت بالای چکمه ایمنی را بپوشاند ، بنابراین پرتاب جرقه نمیتواند آسیبی به ساق یا روی پای شما وارد کند.
• پاها و دست ها : برای محافظت از دست ها سعی کنید از دستکش های نسوز و عایق دار استفاده کنید تا هم در برابر جریان های برق و هم سوختگی در امان باشید . دستکش ها تا ساق دست شما را کاملا بپوشانند.

به علاوه سعی کنید زاویه انبر جوش را به گونه ای تنظیم کنید که جرقه های پرتابی به سمت شما نیایند. قبل از فرایند جوشکاری هرگونه زیورآلات و جواهری که دارید را در بیاورید و مطمئن شوید که هیچ یک از قسمت های لباس نخی و پشمی نباشند. این نوع البسه بسیار اشتعال پذیر میباشند که میتوانند ناخواسته باعث سوختگی شما شوند.

اگر به دنبال اجراي ارزان، امن و تضمينيجوشکاری در تهران هستيد با ما با شماره 09039833345 تماس بگيريد 

https://www.fairlawntool.com/blog/mig-vs-tig-welding/

چگونگی استفاده از روش جوشکاری جوش فلزی گاز خنثی

این مقاله یک راهنمای مقدماتی در مورد نحوه بکارگیری جوشکاری جوش فلزی گاز خنثی یا MIG ( Metal Inert Gas) میباشد. جوشکاری MIG روشی بسیار دقیق و با کیفیت میباشد که با استفاده از جریان برق میتواند دو فلز را به هم متصل کند. نام دیگر جوشکاری MIG " تفنگ چسب داغ " Hot Glue Gun میباشد که به عنوان یکی از بهترین روش های جوشکاری در سراسر جهان ، از محبوبیت خاصی برخوردار است.

سایت Instructable قصد ندارد تا بصورت فنی یا جامع وارد این قضیه شود و ممکن است برای اطلاعات بیشتر مجبور شوید به سایر مقالات یا مواد اموزشی را نیز مراجعه نمایید. این مقاله تنها یک راهنما است.

قدم اول : پیشنیه :

جوشکاری MIG در دهه 1940 توسعه یافت و بعد از 60 سال اصول اولیه آن نیز ثابت ماند. جوشکاری MIGبه منظور یک اتصال کوتاه بین آنود مصرفی (- سیمی که در فرایند جوشکاری مصرف میشود ) و یک کاتد ( +آهنی که عمل جوشکاری روی آن صصورت میگیرد ) از جریان برق استفاده میکند .

حرارتی که بوسیله این اتصال کوتاه بوجود میآید با یک گاز خثی ترکیب میشود که باعث میشود فلزات مورد نظر ذوب و به هم متصل شوند. زمانی که حرارت قطع شود ، قسمت جوش خورده خنک و محکم میشود سپس یک شئ جدید فلزی بوجود می آید.

چند سال قبل نام این روش Metal Inert Gas بود که امروزه این نام به Gas Metal Arc Welding یا GTAW تغییر یافته است. حال اگر بخواهید از نام دومی استفاده کنید ، بیشتر افراد منظور شما را نمیفهمند نام MIG در همه جا فراگیر شده است.

از آنجایی که با استفاده از این جوش میتوانید بسیاری از فلزات را به هم جوش دهید ، این سبک از جوشکاری از محبوبیت خاصی بین افراد اهل فن ، برخوردار میباشد . فلزاتی نظیر : استیل کربن ، فولاد ضد زنگ ، آلومینیوم ، مگنزیوم ، مس ، نیکل ، سیلیکن ، برنز و سایر آلیاژها جز این فلزات میباشند.

برخی از مزیت های جوشکاری MIG :

توانایی در جوش دادن گستره ای بزرگ از فلزات

جوشکاری همه جانبه

جوشی با کیفیت و دقیق

پرتاب ذرات ( گدازه آهن یا جرقه ) بصورت حداقلی

یادگیری آسان

برخی از نقاط ضعف جوشکاری MIG :

جوشکاری MIG تنها برای فلزاتی مناسب میباشد که ضخامت آنها کم یا متوسط باشد.

از آنجایی که این جوشکاری از گازهای خنثی استفاده میکند ، در مقایسه با جوشکاری های معمولی که از هیچ نوع گازی استفاده نمیکنند ،دارای حمل و نقلی دشوار میباشند.

در مقاسیه با جوشکاری TIG جوش حاصل از این تکنیک دارای اندکی شیب میباشد که افراد کنترل محدودتری روی آن دارند.

قدم دوم : نحوه کارکرد ماشین جوش به چه صورت است ؟

موتور جوش MIG دارای چندین قسمت مختلف میباشد. اگر یکی از آنها را از جعبه در بیاورید چیزی همانند تصویر مشاهده میکنید.

موتور جوش :

در این موتور همانگونه که مشاهده میکنید یک قرقره و چند چرخ وجود دارد که سیم را از مشعل جوش خارج مینمایند. چیز مهم دیگری در اینجا وجود ندارد ، پس اجازه دهید بریم سراغ سایر قسمت ها. اگر زمانی خروج این سیم با مشکل مواجه شد یا گیر کرد ، حتما این قسمت را بررسی نمایید.

قرقره سیمی باید محکم در جای خودش قرار بگیرد. این قرقره باید آنچنان محکم باشد که هنگام چرخش ، هیچ حرکت اضافی صورت نگیرد. اما آنقدر هم محکم نباشد که نتواند سیم را بچرخاند.

اگر نوک سیم را دنبال کنید چند قلتک کوچک میبینید که سیم را از قلتک بزرگ به سمت بیرون منتقل میکنند. این موتور جوش برای جوشکاری آلومینیوم تنظیم شده ، بنابراین از سیم های آلومینیومی در آن استفاده شده است. جوشکاری که در اینجا قرار است مورد بحث قرار گیرد برای فلز فولاد است ، بنابراین باید از سیم سربی رنگی استفاده کند.

مخزن گاز :

زمانی که قرار است از گازهای محافظ در جوشکاری MIG استفاده کنید ، مخزن این گاز باید پشت موتور جوش قرار گیرد. این کپسول یا آرگون 100% است یا ترکیبی از دی اکسید کربن و آرگون . زمانی که جوش در حال شکل گیری است ، این گاز به جوش مورد نظر حالت میدهد. بدون گاز جوش ایجاد شده ضعیف ، پراکنده و بی کیفیت خواهد بود. شیر گاز را کمی باز کنید تا مطمئن شوید همچنان مقداری گاز در آن وجود دارد. درجه این شیر باید روی 0 تا 2500 باشد و میزان درجه رگولاتور نیز باید بین 15 تا 25 تنظیم شود که این موارد بسته به نوع فلز و جوشکاری مورد نظر میباشد.

قانون : سعی کنید همواره با استفاده از انگشت شست اقدام به باز کردن شیر گاز کنید ، به دلیل فشار زیادی که در این کپسول وجود دارد ، اگر فشار زیادی به این شیر وارد کنید ، ممکن است ترک بخورد و بشکند. پس سعی کنید این شیر را تنها نیم دور یا اندکی بیشتر باز کنید.منطقی که برای این موضوع وجود دارد این است که ، اگر در مواقع ضروری لازم شد تا شیر گاز را ببندید ، نیازی به اتلاف وقت برای بستن این شیر کاملا باز نباشد. ممکن است این موضوع برای گازهای دی اکسید کربن و آرگون زیاد مهم نباشد ، اما زمانی که با گازهای اشتعال زا نظیر اکسیژن یا استیمن کار میکنید ، خواهید دید که این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زمانی که سیم از قلتک ها عبور کند به بالابرهایی میرسد که این سیم را وارد مشعل جوش میکنند.

مشعل جوش :

مشعل جوش پایانی ترین قسمت کار است. قسمتی است که تمام تمرکز و حواس شما در طول فراین جوشکاری ، باید معطوف به آنجا باشد. این مشعل دارای ماشه ای است که میزان ورود سیم و جریان برق را کنترل میکند. درون این سیم یک تکه مس قابل تعویض وجود دارد که در هر موتور جوش دارای ویژگی های خاص خود میباشد. . نوک این سیم ها دارای اندازه های متغیری میباشند ، که بسته به نوع کار ، میتوانید آنها را تعویض کنید. اغلب اوقات ، این قسمت از تجهیزات جوشکاری از قبل به وسیله کارخانه تولید کننده برای شما تنظیم شده اند. نوک بیروی مشعل جوش بوسیله یک سرامیک کوچک تجهیز شده که وظیفه آن جلوگیری از آسیب رسیدن به الکترود و هدایت دقیق گاز به سمت نوک مشعل میباشد.

گیره زمینی : یا اتصال به زمین :

گیره زمینی دارای بار– منفی میباشد که اتصال میان مشعل جوش ،موتور جوش و فلز مورد نظر را تمکیل میکند. این گیره همانطور که در تصویر مشاهده میکنید ، یا میتواند به فلز مورد نظر یا روی میز کار بسته شود . ( در این تصویر دو جوشکار حضور دارند ، بنابراین دو انبر اتصال به زمین نیز لازم است. شما از یکی از آنها استفاده نمایید. )

اتصال این گیره باید بخوبی با فلز مورد نظر برای جوش دادن ، ایجاد شود ، بنابراین هرگونه زنگ زدگی ، رنگ و کثیفی را از روی آن پاک نمایید زیرا این عوامل میتوانند مانع برقراری این اتصال شوند.

قدم سوم :تجهیزات ایمنی :

جوشکاری MIG تا زمانی که همه نکات ایمنی را رعایت کنید ، فرایندی ایمن میباشد. از آنجایی که این نوع از جوشکاری حرارت و اشعات بسیار خطرناکی را تولید میکند ، باید چند نکته ایمنی را در این زمینه رعایت فرمایید.

مراحل ایمنی :

همه نورهایی که توسط جوشکاری هایآرکی ایجاد میشوند بسیار تیز و روشن میباشند. اگر از لباس ها و تجهیزات ایمنی مناسبی استفاده نکنید ، این نور و حرارت میتوانند همانند حرارت خورشید پوست شو چشمان شما را بسوزانند. اولین چیزی که در فرایندهای جوشکاری نیاز دارید یک ماسک است. در تصویری که مشاهده میکنید من از ماسکی استفاده میکنم که بصورت خودکار تیره میشود. اگر پروژه مورد نظر شما بزرگ است یا قرار است برای مدت طولانی به جوشکاری بپردازید ، باید بگویم خرید این نوع از ماسک ها بهترین گزینه است. در ماسک های معمولی یک دست شما باید همواره مشغول گرفتن ، درآوردن و تغییر جای آن باشد. اگر از ماسک مشابه من استفاده کنید میتوانید هر دو دست را در فرایند جوشکاری بکار ببرید و دیگر نگران نگهداشتن ماسک نباشید. اگر به فکر سلامتی سایر افرادی که در اطراف شما هستند نیز میباشید ، سعی کنید از صفحه محافظ استفاده نمایید. نور حاصل از این جوشکاری به حدی زیاد است که میتواند حواس همه افراد حاضر در محوطه را به خود جلب کند و باعث آسیب رساندن به آنها شود.

جهت جلوگیری از ریختن گدازه های آهن روی دستانتان ، سعی کنید از دستکش های ایمنی استفاده کنید. برخی افراد از دستکش های نازکتر استفاده میکنند تا کنترل بهتری روی فرایند جوشکاری داشته باشند. این موضوع در جوشکاری TIG صحت دارد ، در جوشکاری MIG شما میتوانید هر دستکشی که در آن راحت هستید را بپوشید. دستکش های چرمی نه تنها میتوانند از پوست شما در برابر گدازه های فلزات محافظت کنند ، بلکه مانع برخورد اشعات UV حاصل از جوشکاری ، به دست شما نیز میشوند. اگر قرار است بیش از 1 یا 2 دقیقه جوشکاری کنید ، حتما از دستکش های ایمنی استفاده کنید ، زیرا اشعات UV خیلی سریع پوست شما را میسوزاند.

اگر نمیخواهید از دستکش های چرمی استفاده کنید ، سعی کنید از دستکش هایی استفاده کنید که در ساخت آنها از کتان استاده شده است. دستکش های پلی استری و ریونی مناسب این کار نیستند ، زیرا به به محض برخورد گدازه های آهن با آنها ذوب میشوند و دست شما را میسوزانند. دستکش های کتانی ممکن است سوراخ شوند ، اما حداقل شما را نمیسوزانند.

از پوشیدن کفش هایی که نمیتوانند تمام سطح پای شما را بپوشانند ، جدأ خودداری نمایید. مذاب های حاصل از جوش از بالا به پایین میریزند و سریعا نوک انگشتان شما را میسوزانند. مذاب فلزات + پلاستیک = اصلا شوخی بردار نیست. اگر میتوانید حتما از کفش های کتانی استفاده کنید و اگر هم در این مدل کفش در دسترس نیست ، سعی کنید با موادی غیر قابل اشتعال آن قسمت از پای خود را بپوشانید.

عمل جوشکاری را در فضایی باز و دارای تهویه مناسب انجام دهید. جوشکاری گرد و غبار و دودهای بسیار آلوده ای را تولید میکنند که شما هرگز نباید آنها را استنشاق کنید. اگر قرار است برای مدت طولانی جوشکاری کنید ، حتما از یک ماسک یا فیلتر تهویه مناسب استفاده نمایید.

هشدارهای ایمنی مهم :

هرگز عمل جوشکاری را روی فولاد گالوانیزه بکار نبرید. این دسته از فولادها زمانی که میسوزند مقادیر زیادی از زینک و گازهای سرطان زای بسیار خطرناکی را تولید میکنند. اگر در معرض این گازها قرار بگیرید دچاز بیماری هایی شبیه آنفولانزا میشوید که میتوانند برای چند روز شما را زمین گیر کنند و ممکن است اثرات آنها تا آخر عمر باقی بماند. شوخی بردار نیست. من خودم یک بار از روی نادانی این کار را انجام دادم و سریعا اثرات آنها را حس کردم. پس نکنید.

آتش سوزی !! آتش !! آتش !!!

مذاب فلزات میتوانند تا چند فوت آن طرف تر از محل جوشکاری پرتاب شوند ، که در عملیات برشکاری این فاصله نیز بیشتر میشود. هرگونه کاغذ و پلاستیکی که در اطراف محل کار است را جمع آوری کنید ، زیرا به راحتی میسوزند و باعث آتش سوزی میشوند. بنابراین سعی کنید محیط جوشکاری را تر و تمیز کنید. در زمان جوشکاری تمام تمرکز شما روی عملیات مورد نظر است و نمیدانید که در اطراف شما چه خبر است . همین امر میتواند به افزایش احتمال آتش سوزی دامن بزند. بنابراین ، با جمع آوری و نظافت محیط ، احتمال این اتفاق را به حداقل برسانید.

حتما کنار در خروجی یک کپسول آتش نشانی قرار دهید. معمولا دی اکسید کربن در فرایندهای جوشکاری موثر تر است. خاموش کردن آتش با آب به هیچ عنوان توصیه نمیشود ، زیرا در اطراف محیط کار پر از جریانات برق میباشد.

مرحله چهارم : برای جوش دادن آماده شوید.

قبل از جوشکاری سعی کنید از آماده بودن همه تجهیزات مربوط به جوشکاری اطمینان حاصل نمایید.

موتور جوش :

بررسی کنید که حتما شیر گاز باز است و درجه آن روی 20 تنظیم شده باشد. موتور جوش باید روشن باشد. گیره اتصال به زمین نیز باید به میز یا تکه فلز مورد نظر متصل باشد. سرعت انتقال سیم به مشعل جوش را کنترل نمایید.

فلز :

اگر از همین الان احساس میکنید فردی خبره در زمینه جوشکاری MIG هستید و پشت سر هم مشعل جوش را روی فلز میزنید ، مطمئن باشید نتیجه خوبی نمیگیرید. 5 دقیقه وقت بگذارید و فلز مورد نظر را تمیز کنید و در صورت نیاز با فرز صاف و سیقل کنید تا در فرایند جوشکاری به مشکل بر نخورید. همانگونه که در تصویر مشاهده میکنید ، این فرد با استفاده از فرز زاویه بر ،قبل از عملیات جوشکاری ، لبه های فلز را صاف میکند تا شرایط را برای اتصال فلز دوم مهیا سازد. هرچه لبه های این دو فلز صاف تر باشد ، اتصال آنها دقیق تر میشود در نتیجه احتیاجی به بزرگ کردن گودال جوش نیست.

مرحله 5: جوش دادن

زمانی که موتور جوش و سایر تجهیزات آماده و تنظیم شدند نوبت به جوشکاری اصلی میرسد.

اگر دفعه اول است که این کار را انجام میدهید ، سعی کنید قبل از جوش دادن دو فلز ابتدا بصورت تمرینی چند عدد خال جوش ایجاد کنید. یک تکه فلز به درد نخور بردارید و این کار را روی آن انجام دهید.

سعی کنید این کار را چند باری قبل از جوشکاری اصلی انجام دهید تا قلق سرعت مشعل ، میزان حرارت و تنظیمات جریان برق دستتان بیاید.

هر موتور جوشی دارای تنظیمات خاص خود میباشد ، بنابراین خود شما باید تنظیمات مورد نظرتان را اعمال نمایید. اگر میزان حرارت کم باشد ، جوش شما به هر سمتی پرتاب میشود در نتیجه هیچ نفوذی به داخل فلز مورد نظر انجام نمیشود. اگرحرارت زیاد باشید فلز سریعا ذوب شده و حرارت از آن طرف فلز بیرون میزند.

تصویر بالا چند تکه جوش که روی یک فلز با ضخامت 1.4 میلیمتر انجام شده است را نشان میدهد. برخی از آنها در حرارت بالا و برخی دیگر با حرارت کم صورت گرفته اند. برای اطلاعات بیشتر میتوانید به نوشته های روی تصاویر دقت کنید.

فرایند اولیه خال جوش زدن زیاد دشوار نیست. شما میتوانید با استفاده از نوک مشعل جوش خطوطی زیگ زاگ را تولید نمایید. سعی کنید حرکت دست شما بصورت رفت و آمدی یا تاب مانند باشد، زیرا در زمان جوش جوش دادن فلزات نیز باید مشعل را بدین صورت حرکت دهید.

در ابتدا سعی کنید خال جوش هایی به اندازه یک اینچ یا طولانی تر ایجاد نمایید. اگر مشعل جوش را برای مدت زیادی در یک نقطه نگه دارید ، ممکن است حرارت ایجاد شده زیاد شود و عملیات بی کیفت شود. بنابراین ابتدا سعی کنید ، از خال جوش های کوچک شروع کنید و سپس جوش های بزرگتری را ایجاد نمایید.

تنظیمات صحیح به چه نحوی میباشد ؟

اگر تا به حال تجربه ایجاد سوراخ در کار خود را داشته باشید ، نشان میدهد که نیروی خروجی از موتور جوش شما زیاد است که در حال ذوب کردن فلز مورد نظر شما میباشد.

اگر مشاهده میکنید که جوش در حال تشکیل، بد شکل میباشد ، بدین معناست که سرعت خروج سیم یا تنظیمات موتور جوش خیلی آهسته میباشد. در چنین حالتی ، مشعل جوش دسته ای از سیم های مصرفی را به نوک خود منتقل میسازد و آنها را به فلز مورد نظر وصل مینماید که نتیجه آن جوش پراکنده و بد شکلی میباشد.

جوش شما زمانی با کیفیت و تمیز خواهد بود ، که تنظیمات موتور جوش دقیق و صحیح باشد. در چنین حالتی ، با دیدن مکان جوش خورده میتوانید از نحوه تنظیمات موتور جوش با خبر شوید.

مرحله 6 : جوش دادن فلزات به هم :

زمانی که بصورت آزمایشی خال جوش هایی را ایجاد کردید و قلق همه چیز به دستتان آمد، زمان جوشکاری واقعی فرا میرسد. در این تصویر همانگونه که مشاهده میکنید ، من قصد دارم تا یک قوطی را جوش بدهم. قبل از جوشکاری لبه V شکل این قوطی را باسنگ فرز تراشیدم تا به شکل یک مربع درآید.

در ابتدا ما مشعل جوش را بر میداریم و با حرکتی تاب مانند نوک این قوطی را جوش میدهیم. روش ایده آل این است که ابتدا از پایین شروع کنید و با استفاده از نوک مشعل جوش ها را به سمت بالای قوطی انتقال دهید. البته باید بگویم که این روشی برای شروع یادگیری نمیباشد در ابتدا سعی کنید هر طور که احساس راحتی میکنید به جوشکاری بپردازید.

بعد از اینکه جوشکاری قوطی تمام شد ، شاهد یک شکاف در روی قوطی خواهیم بود ، این همان زمانی است که مواد پر کننده باید وارد عمل شوند. میتوانید این میله ها را بتراشید و صاف کنید ، یا همانگونه که هستند ، مورد استفاده قرار دهید.زمانی که میله پر کننده را تراشیدید ممکن است متوجه شوید که قسمتی از جوش به درستی نفوذ نکرده است. ( تصویر شماره 3 قسمت چپ قوطی )

اگر اینچنین باشد شما یا باید قدرت موتور جوش را افزایش دهید یا از میله های پر کننده بیشتری استفاده نمایید. برگردید و این کار را مجددا انجام دهید تا اتصال فلزات به خوبی بر قرار شوند.

مرحله 7 : تراشیدن محل جوش خورده :

اگر فلز جوش خورده برای شما اهمیتی ندارد یا ظاهر جوش شما نیز زیاد مهم نباشد ، بنابراین باید بگویم که کار تمام است. حال اگر قرار است این فلز را در جایی مورد استفاده قرار دهید یا ظاهر جوش نیز برای شما مهم است ، باید قسمت جوش خورده را بتراشید و صاف کنید.

لبه تیغه سنگ فرز را روی قسمت جوش قرار دهید ، سوییچ روشن را بزنید و قسمت جوش خورده را بتراشید. هر چه ایت تکه فلز تمیز تر بوده باشد ، نیاز شما به تراشیدن نیز کمتر خواهد بود ، به همین دلیل توصیه میشود که قبل از جوشکاری حتما فلز مورد نظر خود را تمیز کنید. اگر جوش مورد نظر شما تمیز و مرتب باشد ، تمیز کردن آن کار چندان دشواری نخواهد بود.

همواره در زمان تراشیدن سطوح فلزات احتیاط کامل را مبزول نمایید. مسلما نمیخواهید جوش با کیفیت و تمیز خود را خراب کنید یا تکه فلز را آنقدر بتراشید تا قسمتی از آن جدا شود. تیغه برش را کمی با فاصله بگیرید ، زیرا اگر خیلی نزدیک به محل جوش خورده باشید ، حرارت بالا میرود و قسمتی از جوش از بین میرود. اگر مشاهده کردید که فلز در حال گرفتن رنگی تقریبا سبز به خود است ، نشان میدهد که تیغه برش را خیلی به محل جوش خورده فشار میدهید. احتمال این اتفاق در زمان تراشیدن ورقه های فلزی بسیار زیاد است.

تراشیدن جوشها معمولا یک فرایند زمان بر میباشد ، که البته به جوش و کیفیت آن بستگی دارد. سعی کنید خود را زیاد خسته نکنید ،زیرا تراشیدن در مکان های بسته باعث میشود تا هوای محوطه گرم شود ، مخصوصا اگر لباس های چرمی بر تن داشته باشید. بنابراین در بازه های زمانی مرتب سعی کنید نفسی تازه کنید.در زمان تراشکاری حتما از ماسک ها و محافظ گوش ها استفاده نمایید. مطمئن شوید که همه لباس هایتان صاف باشد تا فلز یا گدازه ای از آنها به لباس شما گیر نکند.

زمانی که تراشکاری شما انجام شد ، شکل و فرم جوش شما باید شبیه تصویر دوم باشد. ( حتی ممکن است با آموزش های بیشتر جلوه جوش ما ازاین هم بهتر باشد.)

مرحله 8 : اشتباهات رایج :

برای اینکه بتوانید جوش های بهتری ایجاد کنید ، نیازمند تمرین های بیشتری میباشید. پس اگر در ابتدای کار به مشکل برخوردید نگران نباشید . برخی از اشتباهات رایج عبارت اند از :

مقدار گاز محافظ خروجی از مشعل جوش کافی نمیباشد. زمانی که جوش شما همانند توپ های کوچک روی فلز مورد نظر پراکنده شد ، میتوانید از این موضوع مطمئن شوید. فشار گاز را کمی افزایش دهید و ببینید مشکل حل میشود یا نه.

جوشکاری به معنای سوراخ کردن نیست. زمانی که جوش شما ضعیف باشد و نتواند دو تکه فلز را به هم وصل کند ، میتوانید این موضوع را بهتر درک کنید. ممکن است عملیات جوشکاری ، گاهی فلز مورد نظر شما را سوراخ کند . کمی ولتاژ را کم کنید تا مشکل رفع شود.

زمانی که در گودال جوش گدازه های زیادی قرار گیرند ، شکلی دایره ای شکل مانند جو دو سر ایجاد میشود. دلیل این موضوع سرعت زیاد ورود سیم به مشعل جوش میباشد. سرعت را کم کنید تا مشکل حل شود.

زمانی وجود دارد که مشعل جوش نمیتواند یک جوش ثابتی را ایجاد نماید. دلیل این موضوع این است که فاصله مشعل جوش با محل جوش زیاد است. این فاصله باید 1.4 تا 1.2 میلیمتر از محل جوش فاصله داشته باشد.

مرحله 9 : قرار دان و تعویض نوک مشعل :

گاهی اوقات اگر مشعل جوش به محل جوش نزدیک باشد یا حرارت تولید شده زیاد باشد ، نوک مشعل در حقیقت میتواند خودش را جوش بزند. زمانی که این اتفاق بیفتد چیزی شبیه نقظه ای دایره ای شکل در نوک مشعل ایجاد میشود. این اتفاق زمانی رخ میدهد که هیچ سیمی از مشعل جوش خارج نشود. حل این مشکل ساده است . با یک انبر دست این قسمت دایره ای شکل را گرفته و بیرون بکشید. تصویر 1 و 2 را مشاهده نمایید.

اگر سر مشعل را کاملا سوزانده اید و حفره جلویی مشعل پر شده باشد ، باید مشعل را خاموش کنید و اقدام به تعویض نوک آن کنید.

مرحله 10 :تعویض سیم مصرفی در مشعل جوش :

گاهی اوقات حتی در زمان هایی که نوک مشعل تمیز و باز است ، ممکن است سیم مصرفی گیر کند و توسط قرقره ها به سمت مشعل جوش منتقل نشوند. در چنین حالتی ابتدا نگاهی به داخل موتور جوش کنید. گاهی اوقات ممکن است این سیم از جا در برود و لازم باشد که شما مجددا آن را روی قرقره ها و قلتک ها جاگذاری نمایید. اگر چنین مشکلی وجود داشت مراحل زیر را طی کنید.

1. دستگاه را از برق بکشید.
2. محلی که سیم گیر کرده را پیدا کنید.
3. با استفاده از انبردست یا یک کاتر ، آن قسمت را ببرید.
4. نوک سیمی که گیر کرده بود را با استفاده از انبردست بگیرید و بکشید تا هم از قرقره و هم از مشعل جوش بیرون بیاید.
5. بکشید ، این سیم خیلی دراز است
6. اختلال موجود را رفع نمایید و مجددا سیم را در قلتک ها جاگذاری نمایید. در برخی از موتور جوش ها برای این کار باید فنر را پایین نگه دارید تا قرقره آزاد شود. سپس اقدام به رفع اختلال نمایید. پیچ فشاری در تصویر زیر نشان داده شده است. فنری است افقی یک پیچ در آن بکار رفته است.
7. بررسی کنید و مطمئن شوید که سیم به درستی روی قلتک ها جا گرفته باشد.
8. پیچ فشار را مجددا جا گذاری نمایید.
9. ماشین را روشن کنید و سوییچ روی مشعل را فشار دهید تا کار کند. مدتی این سوییچ را پایین نگه دارید تا مقداری سیم از آن خارج شود. ممکن است این فرایند 30 ثانیه طول بکشد.
   

    اگر به دنبال اجراي ارزان، امن و تضمينيجوشکاری در تهران هستيد با ما با شماره 09039833345 تماس بگيريد

   
   

 مراحل انجام جوشکاری (TIG)

افراد مبتدی در زمینه جوشکاری TIG باید از فولاد 2 یا 3 میلیمتری شروع کنند. گودال جوش در فولادهای ضخیم بزرگتر میباشد که کنترل فرایند جوش در آنها راحت تر میشود. معمولا شروع یادگیری با فولادهای کم ضخامت کمی دشوار و خسته کننده میباشد. ما در این آموزش لز فولاد 2 میلیمتری استفاده میکنیم. موتور جوش روی 50 آمپر تنظیم میشود ، تنگستن و میله پر کننده هر دو 1.6 میلیمتری باشند.

یک مکان ثابت و بی حرکت پیدا کنید

زمانی که در حال جوشکاری TIG میباشید باید بتوانید فاصله حداقل 1 میلیمتری بین تنگستن و محل مورد نظر را حفظ نمایید. این مهم تنها بوسیله داشتن یک مکان مناسب و بی حرکت قابل انجام است.

• اگر دست راست هستید مشعل را دست راست و اگر دست چپ هستید آن را با دست چپ نگه دارید.
• جوشکار کنار میزکار نشسته و در حال انجام کار میباشد. نباید وزن بالا تنه خود را روی میز قرار دهید. این میز تنها برای کار مورد استفاده قرار میگیرد.
• همانطور که در تصویر مشاهده میکنید ، یک دست روی میز قرار دارد و دست دیگر ، در حال نگهداشتن مشعل جوش است که دارای زاویه خوبی میباشد. در مشعل های جوش استاندارد ، دست شما برای جلوگیری از خسته شدن باید روی یک تکه چوب نرم قرار بگیرد.
• سرب این مشعل سراسر بدنه آن را فرا گرفته است. این کار باعث میشود تا وزن سرب روی مشعل قرار نگیرد و در جریان جوشکاری خللی ایجاد ننماید.
• سر این فرد در زاویه ای قرار دارد که دید مناسبی به قسمت گودال جوش ایجاد میکند. معمولا افراد تازه کار باید جوش را پشت قسمت ورود گاز مخفی نمایند.
• نوری که از بالا و کنار وارد میشود به جوشکار کمک میکند نحوه قرار گیری تنگستن را قبل از جوشکاری مشاهده نماید.
• مشعل جوش باید طبق خط قرمزی که در تصویر است حرکت کند .

ماهیچه ها را آزاد نگه دارید تا بدین وسیله کنترل شما روی مشعل جوش افزایش بیابد. سعی کنید بعد از کارهای سنگین مانند چکش زدن هرگز شروع به انجام جوشکاری TIG نکنید ومطمئن شوید که کارگاه شما از دمای خوبی برخوردار است. نقطه قرمزی که در تصویر مشاهده میکنید ، همانجایی است که فرد جوشکار در زمان جوشکاری باید به آن نگاه کند. این نقطه محل کوچکی است به همین دلیل جوشکار باید تا میتواند چشمان خود را به این نقطه نزدیک کند. معمولا تازه کاران به محض شروع جوشکاری TIG نیاز به عینک های ایمنی را احساس مینمایند.

https://www.mig-welding.co.uk/tig-technique/tig-torch-motion.mp4

این ویدئو زاویه ، مکان و حرکت مشعل جوش را نشان میدهد. علاوه بر موارد بالا ظرافت در جوشکاری TIG را به معرض نمایش میگذارد. حرکت مشعل جوش در این ویدیو ثابت است و کم کم با اضافه شدن مواد پر کننده سرعت آن نیز کاهش میابد.

این مشعل بصورت 20 درجه عمودی نگه داشته میشود و تنگستن موجود حرکت مشعل را تعیین میکند. این میزان از کجی مشعل جوش زمینه را برای وارد کردن مواد پر کننده فراهم مسیازد.

فاصله میان تنگستن و محل مورد نظر باید 1 تا 1.5 برابر قطر تنگستن باشد. ما از تنگستن 1.6 میلیمتری استفاده میکنیم بنابراین این فاصله باید 2 میلیمتر باشد.

قبل از شروع جوشکاری بصورت تمرینی مشعل جوش را روی سطح مورد نظر حرکت دهید تا میزان زاویه و فاصله موجود را کنترل کنید و همچنین مطمئن شوید که چیزی سر راه تنگستن وجود ندارد.

آموزش جوشکاری TIG

https://www.mig-welding.co.uk/tig-technique/tig-bead.mp4

چیزهایی که در این ویدیو قابل مشاهده است :

فاصله تنگستن تا فولاد حدود 2 میلیمتر میباشد. میتوانید بااستفاده از نوک تنگستن ضربه ای به سطح مورد نظر وارد کنید تا از این فاصله مطمئن شوید. در اینجا هر ضربه ای که جریان کمی از گاز خارج میشود و پس از نگه داشتن، تنگستن مشعل با جریانی بالا شروع به کار میکند.

به منظور ایجاد گودال جوش ، مشعل باید برای چند ثانیه بصورت ثابت نگه داشته شود. اندازه اولیه گودال جوش تعیین کننده پهنای جوش میباشد. زمانی که گودال جوش بزرگ باشد ، جوش انجام شده عریض تر میشود که در نتیجه نفوذ بیشتری در این بین صورت میگیرد ، و هرچه این جوش کوچکتر باشد ،از میزان نفوذ کاسته میشود.

میتوانید انعکاس تنگستن در گودال جوش را مشاهده نمایید. میزان این جریان به فاصله میان نوک تنگستن و گودال جوش بستگی دارد. بعد از اینکه مهارت های لازم در جوشکاری TIG را کسب کردید میتوانید بر اساس همین جریان طول و پهنای آرک را تعیین نمایید.

میله پر کننده به قسمت جلوی گودال جوش اضافه گردد. این گودال جوش است که مواد پر کننده را ذوب میکند نه آرک . زمانی که میله پر کننده را وارد عملیات کنید ، گدال جوش خنک میشود.

میله پر کننده باید پایین نگه داشته شود ، در غیر این صورت آرک آن را پس میزند. اگر طول آرک زیاد باشد سیم پر کننده قبل از رسیدن به محل مورد نظر ذوب میشود.

میله پر کننده همواره باید پشت لوله گاز رسان قرار گیرد. با این کار این میله در کنار آرک قرار میگیرد و با حرارت موجود سریعتر ذوب میشود و همچنین از اکسیده شدن آن جلوگیری مینماید.

بعد از فرایند جوشکاری ، در انتهای مشعل جوش سوییچ خاموش کردن را فشار دهید و منتظر بمانید تا جریان گاز نیز متوقف شود. این جریان گاز پایانی در آخر عملیات ، از تنگستن و گودال جوش محافظت مینماید.

طول آرک ها :

طول آرک ها تعیین کننده میزان حرارت میباشد. جوشکاری TIG یک فرایند مستمر است ( آمپری که دریافت میکنید همان آمپری است که در موتور جوش تنظیم میکنید. ) اما هرچه طول آرک بیشتر باشد ، میزان ولتاژ مصرفی نیز بیشتر میشود که در این حالت میزان حرارت وارد شده به قسمت جوش افزایش میابد.

معمولا افراد مبتدی جهت جلوگیری از اکسیده شدن تنگستن سعی میکنند از آرک های بلند استفاده کنند. این فاصله باید 1 تا 1.5 برابر قطر تنگستن باشد.

هرچه طول این آرک بیشتر باشد ، کنترل کردن آن نیز دشوار تر است و میتواند باعث داغ شدن بیش از حد تنگستن شود. در چنین شریطی ، اگر آرک به قسمت گودال جوش برخورد کند ، تنگستن مقدار کمی از فولاد را از بین میبرد. در این تصویر میتوانید اتفاقاتی که برای آرک ها می افتد را مشاهده نمایید. اگر آرک را محکم نگه دارید ، تنگستن نیز خنک میشود و به ندرت در زمان برخورد با فلز مورد نظر ، از جا در میرود.

اندازه و سرعت :

این ویدیو و تصاویر آنگونه که باید اندازه ها را دقیق بیان نمیکنند. عرض جوش در این تصویر 4 میلیمتر میباشد که احتمالا نصف عرضآرک میباشد ، به عبارت دیگر دارای ضخامتی مشابه در تکنیک MIG است.

سرعت حرکت مشعل جوش حدودا 1 میلی متر بر ثانیه است که این میزان کمتر از سرعتی است که در روش MIG وجود دارد. حال اگر بوسیله چیزهایی که قرار است یاد بگیرید ، حواستان پرت شود ، خواهید دید که سرعت جوشکاری TIH چقدر زیاد است.

جوش مورد نظر کاملا صاف است و بلندی آن کمتر از نیم میلیمتر میباشد. جوش ایده آل برای محکم چسباندن فلزات به هم باید ضخامتش برابر با 10% ضخامت فلز مورد نظر باشد.

جوشی که دادیم از زیر ورقه 2 میلیمتری بیرون نزد. هدف ما در اینجا سوراخ کردن نیست بلکه قرار است فعلا چیزهای اولیه را یاد بگیریم.

اگر قبل از یادگیری مراحل اولیه ، اقدام به سوراخ کردن ورقه نکنید ، سرعت جوش دادن کاهش میابد.

عرض حرارتی که در اطراف جوش ایجاد میگردد ( قسمت های رنگ پریده ) ، تعیین کننده سرعت معشل جوش میباشد. همانطور که در تصویر مشاهده میکنید ، این خط بسیار باریک و در حدود 15 میلیمتر میباشد.

اگر با آمپر کمتر کار کنید و سرعت حرکت مشعل را نیز به منظور جبران نواحی حرارت دیده ، کاهش دهید ، خواهید دید که این مورد ( مکان حرارت دیده ) چقدر عریض تر خواهد شد. در واقع هرچه سرعت کمتر باشد ، حرارت وارد شده به جوش بیشتر میشود و قبل از اینکه گودال جوش به وجود آید ، جوش قبل از آن از بین میرود.

وارد کردن میله پر کننده در روش TIG

در واقع چیزهای زیادی است که باید در مورد جوشکاری TIG بدانید ، به همین دلیل سعی کردیم در آموزش های اولیه از وارد کردن میله های پر کننده خود داری کنیم. فقط سیم مورد نظر خود را بگیرید و قبل از اینکه دستتان را بسوزانید از این کار دست بکشید.

زمانی که تمام موارد به درستی و مرتب رعایت شوند ، موضوع وارد کردن میله پرکننده نیز بصورت موضوعی طبیعی در می آید. شما میتوانید هرگونه که راحتید این میله را وارد گودال جوش کنید اما در این ویدیو به ساده ترین شکل این کار انجام میشود.

تنها کاری که باید کنید است که فاصله بین انگشتانتان با آرک را حفظ کنید. سرعت ورود میله پر کننده باید آهسته تر از آن چیزی باشد که در ویدیو تماشا میکنید.

معمولا طول میله های پر کننده زیاد است ، برای سهولت در کار میتوانید آنها را به دو نیم تقسیم کنید.

مشکلی پیش آمده ؟

حتما از میله های 2 یا 3 میلی متری استفاده کرده اید نه ؟J بله یقینا تمرین روی ورقه هایی که دارای ضخامت بیشتری هستند بسیار راحت تر است.

دو جوشی که در تصویر سمت راست مشاهده میکنید توسط افراد مبتدی انجام شده اند. در تصویر اول این فرد قصد داشته گودال جوش را کنترل کند و در همین حین با وارد کردن میله پرکن نیز دچار مشکل شده است.

جوش دومی بدون هیچگونه تمرینی انجام و روی ورقه قرار گرفت. تنها تفاوتی که در مورد دوم وجود دارد ضخامت فولاد ( و البته آمپر مناسب با آن) میباشد. ضخامت بیشتر یعنی گودال جوش بزرگتر و در نتیجه کنترل بهتر روی گودال جوش. در چنین حالتی وارد کردن میله پر کن به فرایند نیز راحت تر میشود.

در تصویر دوم ورقه موجود به درستی مهیا نشده است ، در صورتی که باید قبل از عملیات جوشکاری هرگونه کثیفی و گرد و خاک را از روی آن پاک کنیم تا دارای سطحی براق شود. از آنجایی که این کار صورت نگرفته است تنگستن نیز نمیتواند به درستی کار کند ، در نتیجه محیط جوش آلوده میشود.

عمل جوشکاری روی فلزات ضخیم تر راحت تر میباشد و میتواند در پیشرفت تکنیک شما نقش بسزایی داشته باشد. همچنین کار روی فلزات ضخیم تر میتواند اعتماد به نفس مضاعفی به افراد بدهد. زمانی که تکنیک خاص خود را بدست بیاورید ، کار روی مواد نازک تر نیز راحت تر میشود.

 اگر به دنبال اجراي ارزان، امن و تضمينيجوشکاری در تهران هستيد با ما با شماره 09039833345 تماس بگيريد

                                                                              https://www.mig-welding.co.uk/tig-technique.htm