GTAW

  • آموزش صفر تا صد جوشکاری | 09039833345

    jush

    آموزش صفر تا صد جوشکاری

    هزاران سال است که فلز برای انسان ها کارایی های زیادی دارد. توسط اختراعات و تکنولوژی های بشر ، مرور زمان فناوری و تکنیک های جدید جهت تولید و حالت دادن به فلزات مورد استفاده قرار گرفتند .

    قبل از اینکه بخواهیم یک راست به سمت فرایندهای پیچیده جوشکاری برویم ، ابتدا باید تعریفی برای جوشکاری پیدا کنیم.جوشکاری یک فرایند ساخت است که طی آن مواد ، معمولا فلزات یا ترموپلاستیک ها بوسیله همجوشی به هم متصل میگردند. این همجوشی با آن دسته از تکنیک های اتصالی که در دمای کمی صورت میگیرند تفاوت زیادی دارند ، زیرا در آن مدل ها هیچگونه فلزی ذوب نمیشود.

    جوشکاری فلزات عبارت است از : همجوشی دو تکه فلز و تبدیل شدن آن به یک فلز. تمام جوشکاری ها بر اساس یک قانون کلی کار میکنند : یک مشعل گازی یا انبر الکتریکی مقداری مناسب از حرارت را ایجاد میکنند تا مواد را ذوب کنند ، سپس یک ماده محافظ جهت تکمیل فرایند همجوشی مورد استفاده قرار میگیرد.

    حال با این حجم از خلاقیت و آمادگی قرار است شما نیز فرایند جوشکاری را فرا بگیرید . بیاید شروع کنیم.

    مواد و ابزار جوشکاری :

    مواد مصرفی و ابزارهای زیر برای مبتدیان در زمینه جوشکاری انتخاب شده اند

    بهترین موتورجوش : 211 (Millermatic)

    موتور جوش بهتر : 141

    موتورجوش خوب : 125

    ابزار برقی :

    سنگ فرز با سوییچ تنظیم سرعت

    سنگ برش

    دستگاه برش فلز

    مواد مصرفی :

    تیغه سنگ فرز

    سیم جوش

    فولاد

    گاز محافظ

    مواد مورد نیاز جهت علامت زدن و اندازه گیری :

    سنگ صابونی

    ابزار اندازه گیری ( خط کش )

    آهنربای جوشکاری

    نوشت افزار

    انبر جوشکاری

    علامت زن های دائمی ( آنهایی که پاک نمیشوند )

    ابزار دستی :

    انبردست جوشکاری

    برس سیمی ( حتما از جنس فولاد باشد نه فولاد ضد زنگ یا برس الومینیومی

    تیغه

    ایمنی کار :

    میز مخصوص جوشکاری

    پرده مخصوص جوشکاری

    ایمنی فردی :

    کلاه یا نقاب جوشکاری

    ژاکت جوشکاری ( لباس ایمنی )

    دستکش های مخصوص جوش گاز تنکستن

    عینک های محافظ

    محافظ گوش

    نقاب

    کفش ایمنی

    مواد مورد نیاز جهت انجام پروژه :

    ورقه فولادی رول شده با ضخامت 16

    لوله 1 اینچی با ضخامت 16

    میله فلت 8/1 اینچی

    میله 1 ثانتی با ضخامت 8/1 اینچ          

    اگر به دنبال اجراي ارزان، امن و تضمينيجوشکاری در تهران هستيد با ما با شماره 09039833345 تماس بگيريد

    این کلاس برای چه کسانی مفید است ؟

     

    این کلاس برای آن دسته از افرادی که هیچ آشنایی با جوشکاری ندارند ، طراحی شده است. آماتورها نیز در این دوره میتوانند نکات زیادی را در مورد نحوه جوشکاری فرا بگیرند و به درجه بالاتری از دانش ساخت ، دست پیدا کنند.

    در مورد مربی این دوره

     

    من جوشکاری را در دانشگاه در زمان ارائه پایان نامه که قرار بود مجسمه ای فلزی بسازم ، یاد گرفتم . من ابتدا جوشکاری آکسی استیلن و نحوه کنترل انبر جوش را یاد گرفتم. تا به امروز مطمئن هستم که جوشکاری مورد علاقه من آکسی استیلن میباشد ، اما کارایی و سرعت آن با جوشکاری گاز تنگستن تفاوت زیادی دارد.

    من زمانی جوشکاری گاز تنگستن را یاد گرفتم که قرار بود دوچرخه همسایم ام را تعمیر کنم. این همسایه انبر 110 ولتی جوش را به من داد و گفت " خب من دوچرخه را نگه میدارم تو جوش بده. " هر چه توضیح دادم که من تا به حال جوش گاز تنگستن انجام ندادم ، فایده ای نداشت . رو به من کرد و گفت ، کار این انبر مانند تفنگ چسب های حرارتی است. بعد از شنیدن این جمله تمام ترس هایم از بین رفت . جوشکاری را شروع کردم و بعد که سرم را بالا آوردم دیدم که تقریبا 20 دقیقه در حال جوشکاری بوده ام.

    بعد از آن به انجام پروژه های مربوط به جوشکاری پرداختم و با استفاده از جوشکاری مجسمه هایی ساختم که در همه جای این کره خاکی مشتری های خاص خود را دارد.

    بطور خلاصه ، من نه یک فرد حرفه ای نه یک متخصص در این زمینه هستم ، من فردی هستم که خودم جوشکاری را یاد گرفته و اکنون میخواهم به شما کمک کنم تا به زودی زود این فرایند را یاد بگیرید.

    kolah

    ایمنی:

    تا زمانی که از چند قانون و نکات ایمنی تبعیت کنید ، جوشکاری MIG فرایندی بسیار ایمن است. در زمان جوشکاری MIG باید مواظب خودمان باشیم و از تجهیزات ایمنی مناسبی استفاده نماییم تا از سوختن یا کر شدن خود جلوگیری کنیم.

     

    یک کلاه ایمنی که بصورت خودکار تیره میشود میتواند از چشمان ما در برابر نورهایی که توسط این نوع جوشکاری تولید میشود ، محافظت نماید . از طرف دیگر این کلاه ها به گونه ای طراحی شده اند که میتوانید در زمان غیر فعال بودن مشعل جوش ، همه جا را به خوبی ببینید. این کلاه هایی که به صورت خودکار تیره میشوند ، در زمانهایی که قرار است جوشکاری های طولانی مدتی داشته باشید و نخواهید کلاه را از سر خود بردارید ، کارایی بسیار زیادی دارند.

     

    اگر محیط کار شما در جایی باشد که تعداد نفرات در آنجا زیاد است ، میتوانید از صفحه محافظ جوشکاری استفاده نمایید. این صفحات میتوانند در جلو دید افرادی قرار گیرند که خواسته یا ناخواسته نظاره گر عملیات جوشکاری میباشند . همچنین این صفحه از کور شدن آنهاد توسط نور حاصل از جوشکاری جلوگیری میکند.

    پوشاندن پوست خود نیز یکی از نکات کلیدی است. زمانی که شروع به برش و جوش میکنید ممکن است جرقه ها یا تکه هایی از آهن های ذوب شده به هر طرفی پخش شوند. در برابر چنین خطراتی از چرم های ضد حرارت و فیبرهای طبیعی استفاده میکنیم. این چرم ها بجای اینکه بسوزند ، ذوب میشوند و روی دست شما میریزندJ اما باید گفت ژاکت های چرمی بسیار گرم میباشند و نمیتوان برای مدت طولانی آنها را پوشید. اگر شما هم مثل من گرمایی هستید ، میتوانید از لباس های ایمنی با آستین های بلند استفاده نمایید.

     

    اغلب اوقات من از لباس هایی استفاده میکنم که تمام قسمت های بدن مرا در زمان جوشکاری میپوشاند. این لباس ها کل پوست مرا میپوشاند و حتی میتوانم اضافه آستین این لباس را درون دستکش خود قرار دهم. این لباس نه تنها از برخورد گرما به دست شما محافظت مینماید ، بلکه همانند سدی است که اجازه برخورد اشعه هایUV به دست شما را نمیدهد.

    علاوه بر لباس های ایمنی جوشکاری ، باید از کفش های ایمنی محکم نیز استفاده نمایید . مواد استفاده شده در این کفش ها به گونه ای هستند که به هیچ عنوان ذوب نمیشوند. کفش های ایمنی زیاد دیگری نیز وجود دارند که میتوانید طبق سلیقه خود از آنها استفاده نمایید ، فقط سعی کنید در زمان جوشکاری از کفش های راحتی استفاده ننمایید.

    شخصا اگر قرار باشد 15 دقیقا جوشکاری کنم ، حتما از کرم های ضد آفتاب استفاده میکنم. معمولا در طول عملیات جوشکاری ، آفتاب فاصله میان لباس و کلاه ایمنی   ( قسمت گردن ) را میسوزاند اما کرم ضد افتابSPF 110 میتواند چاره این مشکل باشد.

     

    زمانی که در حال جوشکاری هستید ممکن است دست خود را به دستگیره های فلزی و فلزات خیلی داغ بزنید . به همین دلیل پیشنهاد ما استفاده از دستکش های مخصوص جوشکاری MIGمیباشد. باید اقرار کنم که دستکش های جوشکاری MIG یکی از آزار دهنده ترین دستکش ها در دنیا میباشد. این دستکش ها را باید به گونه ای بپوشید که به محض سوختن بتوانید آنها را در بیاورید روی زمین بگذارید .

    پوشیدن عینک های برش نیز میتواند از چشمان شما در برابر پرش ذرات ریز در زمان فرز کاری محافظت نماید. اگر قرار است با استفاده از نگ فرز رنگ های موجود روی آهن آلات را از بین ببرید ، حتما از ماسک های ایمنی مناسب استفاده کنید تا این ذرات ریز وارد چشمان شما نشوند.

                                      

    من به شخصه زیر کلاه ایمنی ، یک عینک ایمنی نیز روی میپوشم زیرا مطمئن هستم در زمان جوشکاری و برش ، تکه های آهن به هر سمتی پرتاب میشود. داستانهای زیادی در مورد آسیب هایی که این ریز ذرات به چشمان وارد میکنند شنیده ام ، پس خواهش میکنم شما نیز از این عینک های ایمنی استفاده نمایید. عینکی که من استفاده میکنم دارای استانداردZ87.1 میباشد. این رتبه نشان میدهد که ، این عینک میتواند از چشمان شما در برابر اشعاتUV و ریز ذرات فلزات حاصل از جوشکاری و برش ، محافظت نماید.

     

    شما همچنین میتوانید با استفاده از هد فن های مخصوص از گوشهایتان در زمان جوشکاری و برشکاری محافظت نمایید. زمانی که تیغه سنگ با سرعت سرسام آوری به فلزات برخورد میکند ، صدای مهیبی ایجاد مینماید. اگر برای طولانی مدت در معرض این صداها قرار بگیرید گوش درد میگیرید یا برای همیشه ناشنوا ( کر ) میشوید.

    موضوع دیگری که از اهمیت ویژه ای برخوردار است محیط کار شماست. سعی کنید حتما در مکانی کار کنید که دارای تهویه مناسبی میباشد. جوشکاری گاز تنگستن غبارهای بسیار خطرناکی را تولید میکند که به هیچ عنوان نباید وارد ریه شما شوند. اگر قرار است نیم ساعت یا بیشتر جوشکاری کنید ، حتما از ماسک های مخصوص دارای فیلتر تصفیه هوا استفاده نمایید.

    jush2

    ایمنی بیشتر :

    هرگز عمل جوشکاری را روی فولادهای گالوانیزه انجام ندهید. این فلزات دارای لایه ای از زینک میباشد که تولید کنندگان جهت جلوگیری از زنگ زدگی ، روی آنها قرار میدهند. زمانی که این فلزات میسوزند گازهای سرطان زا و بسیار سمی تولید میکنند. اگر برای مدت زیادی در معرض این دسته از گازها قرار بگیرید دچار مشکلات تنفسی میشوید. آثار این دسته از بیماری ها شبیه آنفولانزا میباشد که ممکن است چند روزی باقی بمانند ، و این احتمال هم وجود دارد که آسیب های دائمی به بدن شما وارد نمایند. این موضوع شوخی بردار نیست. من خودم شاهد چنین اتفاقی بودم. " فردی در حال جوشکاری فولاد گالوانیزه بود که بعد از مدت کوتاهی آثار این بیماری در او دیده شد و به حدی شرایطش وخیم شد که سریعا به بیمارستان منتقل گردید . " پس حرف گوش بدید. "

    ایمنی در مقابل آتش سوزی :

    تکه آهن های ذوب شده میتواند تا چند فوت از محل جوشکاری به هر طرف پرتاب شوند. این مورد برای ریز ذرات آهن در طول عملیات برشکاری نیز شدید تر است. هر گونه پلاستیک ، کیف و سایر مواد استعال پذیر را از محل جوشکاری دور کنید ، و محیط کار را کاملا تمیز و مرتب نمایید. معمولا در زمان جوشکاری تمام تمرکز و توجه شما به قسمت در حال جوش خوردن است و هیچگونه توجهی به اطراف خود ندارید . به همین دلیل اگر در حین جوشکاری چیزی یا جایی بسوزد ، ممکن است متوجه آن نشوید. محیط اطراف را تمیز و مرتب کنید تا بتوانید به راحتی از این اتفاق جلوگیری نمایید.

    ممکن است موارد بالا کارساز باشد ، اما سعی کنید حتما یک کپسول آتش نشانی داشته باشید. کپسول هایی که حاوی CO2 میباشند ، بهترین مورد برای خاموش کردن آتشهای ناشی از جوشکاری میباشند. در محیط جوشکاری خاموش کردن آتش توسط آب موضوعی بسیار خطرناک است. زیرا شما در کنار ماشینی ( موتور جوش ) ایستاده اید که اگر آب به آن برسد اتصال کرده و میتواند تمام قسمت کارگاه را دچار برق گرفتگی کند.

    mig

    انواع مختلف جوشکاری :

    اصلی ترین انواع جوشکاری در صنایع عبارت اند از : جوشکاریMIG جوشکاریTIG جوشکاریArc و جوشکاری گازی. البته باید گفت که کارایی جوشکاری MIG در صنایع از تمام موارد ذکر شده بیشتر است. با این حال روش های زیادی جهت جوش دادن فلزات به هم وجود دارد. جوشکاریGMAW یاGas Metal Arc Welding ( کهMIG ) نیز نامیده میشود ، پر استفاده ترین و شاید راحت ترین نوع جوشکاری در صنایع باشد. این نوع جوشکاری میتواند برای متصل کردن فلزاتی مانند آلومینیوم ، فولاد و فولاد ضد زنگ مورد استفاده قرار گیرد. چند سال قبل نام این جوشکاری از MIG به GMAW تغییر یافت ، اما اگر بخواهید از نام جدید آن استفاده کنید ، اکثر افراد به هیچ وجه منظور شما را متوجه نمیشوند زیرا در بین همه افراد اهل فن نام MIG جا افتاده است.

    جوشکاری MIG یک فرایند نیمه خودکار است که یک سیم جوش الکترودی قابل مصرف و یک گاز محافظ از طریق مشعل جوش در قسمت مورد نظر مورد استفاده قرار میگیرند. موتور جوش میزان زیادی از جریان برق را تولید میکند که هم الکترود و هم فلز مورد نظر را ذوب مینماید و باعث همجوشی آنها میشود.

     

    جوشکاری MIG در دهه 1940 به منظور تسریع در جوش دادن فلزات در کارخانجات توسعه داده شد واین موضوع در طول جنگ جهانی دوم و حتی بعد از آن ادامه پیدا کرد. فرایند این نوع از جوشکاری شباهت زیادی با همان دوران دارد ، اما ابزار مورد استفاده به روزتر شده اند و برخی از آنها به کامپیوترها نیز مجهز شده اند.

    جوشکاریMIG از یک قوس الکتریکی استفاده میکند و بدین وسیله جریانی مداوم میان یک آنود مثبت ( سیم جوشی که در مشعل جوش استفاده میشود ) و یک کاتود منفی ( فلز مورد نظر برای جوش دادن ) ایجاد مینماید. اگر میخواهید چیزهای بیشتری در مورد الکتریسته بدانید در کلاس های آن شرکت کنیدJ

    حرارتی که از طریق یک جریان کوچک ایجاد میشود ، با یک گاز خنثی همراه میشود ، سپس بدین وسیله فلزی را که زیر مشعل جوش قرار دارد ، ذوب شده و به هم متصل میگردند. زمانی که مشعل خاموش شود ، فلزات جوش خورده کم کم سرد و محکم شده و به هم متصل میگردند.

    جوشکاریMIG به دلیل توانایی در جوش دادن انواع مختلفی از فلزات مانند : فولاد کربنی ، فولاد ضد زنگ ، آلومینیوم ، مگنزیم ، مس ، نیکل ، برنز سیلیکون وسایر آلیاژها از محبوبیت خاصی برخوردار است. این کلاس تمرکز خود را صرفا روی فولاد معمولی قرار میدهد ، اما با استفاده از دفترچه راهنمای موتور جوش خود ، میتوانید نحوه جوش دادن سایر فلزات را یاد بگیرید.

    جوشکاری آکسی استیلن که معمولا جوشکاری گازی نامیده میشود ، باستفاده زیادی در جوش دادن فولاد های معمولی ندارند ، اما کارایی آنها برای جوش دادن فلزات ظریف بسیار زیاد است. این نوع از جوشکاری ابتدایی ترین نوع جوشکاری در صنایع به حساب می آید. جوشکاری گازی متشکل از گاز اکسیژن و اسیتیلن میباشد که با ایجاد شعله میتواند فولاد را ذوب نمیاد. این نوع جوشکاری بیشتر برای لحیم کردن فلزاتی مانند برنز و مس مورد استفاده قرار میگیرد. اما میتواند در فلزات طریف مانند آلومینیوم یا لوله های انجمادی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

    جوشکاری GTAW یا جوشکاری گاز تنگستن که معمولا TIG نامیده میشود ، شباهت زیادی با جوشکاری آکسی استیلن دارد با این تفاوت که در این جوشکاری( TIG) باید میان پا ، دست و چشم هماهنگی کافی وجود داشته باشد. جوشکاری TIG بیشتر برای کارهای ظریف مانند ساخت مجسمه ها و سازه های معماری مورد استفاده قرار میگیرد. جوشکاری TIG بسیار تمیز و مرتب است که بعد از اتمام جوشکاری ، نیاز چندانی به نظافت و تمیزکاری محل جوش خوره وجود ندارد.

    جوشکاری TIG از نظر تمیز و مرتب بودن حرف اول را میزند. در این نوع از جوشکاری شما با یک دست مشعل الکترود را به محل مورد نظر متصل میکنید . سپس با استفاده از پا میتوانید پدال را فشار دهید و میزان جریان مورد نیاز را ایجاد نمایید. در این روش بجای اینکه سیم از طریق مشعل بسوزد ومصرف شود ، فرد جوشکار میتواند به راحتی از موارد پر کننده استفاده نموده و آنها در محل جوش قرار دهد. از آنجایی که در این روش کنترل مواد مصرفی در دست فرد جوشکار میباشد ، پراکنده شدن ذرات جوش نیز به حداقل میرسد.

    Shielded Metal Arc Welding ( جوشکاری فلزات محافظ ) بیشتر بنام جوشکاری قوسی یا Arc Welding شناخته میشود. در این نوع جوشکاری یک الکترود که در حال تولید جریان است با یک لایه ای از مواد قابل مصرف ترکیب میشود. جریان تولیدی به نوک الکترود منتقل میگردد و به فلز مورد نظر انتقال داده میشود. فاصله میان نوک الکترود و فلز مورد نظر ، تعیین کننده میزان جریان ورودی میباشد. جوش قوسی بیشتر در کارهای ساختمانی ، تولید سازه ها ( اسکلت فلزی ساختمان ها ) مورد استفاده قرار میگیرد. حرارت این مدل از جوشکاری بسیار زیاد است و به راحتی میتواند بسیاری از آهن ها را ذوب نماید.

    موافقان و مخالفان جوشکاری MIG :

    مزیت های جوشکاری MIG :

    • توانایی در اتصال گستره ای عظیمی از فلزات با ضخامت های مختلف
    • · توانایی در جوش دادن همه جانبه ، بدین معنا که شما میتوانید فلزات افقی یا آویزان را به راحتی جوش دهید.
    • با تنظیمات صحیح ، میتوانید نقطه جوش خورده با کیفیتی داشته باشید.
    • میزان کمی از ذرات جوش پرتاب میشود.
    • یادگیری آن ساده است.

    برخی از اشکالات جوشکاری MIG

    • این نوع جوشکاری میتواند تنها برای فلزاتی که دارای ضخامت متوسطی هستند مورد استفاده قرار گیرد . معمولا برای فلزات با ضخامت 1.4 و 5.6 البته به سانتی متر
    • از آنجایی که این نوع از جوشکاری به گاز خنثی نیاز دارد ، و همواره باید با خود کپسول گاز را حمل کنید ، معمولا از نظر قابل حمل بودن در مقایسه با جوشکاری های قوسی Arc Welding کمی دشوارتر است.
    • جوش حاصل از این مدل دارای کمی شیب میباشد و در مقایسه با جوشکاری TIG کنترل افراد روی آن محدود است.

    اندازه گیری ، علامت زدن ، خط کش ( گونیا ) و نگه داشتن

    mizkar

    ابراز اندازه گیری :

    هر سازنده ای اهمیت ابزار دقیق و با کیفیت را میداند ، بنابراین اگر ابزار مورد استفاده مناسب نباشند ، سازه شما بی کیفیت و دارای نواقص زیادی خواهد بود. حتما سعی شود ابزار دقیق و مناسب با کارتان را خریداری نمایید. ابزار مورد نیاز شما جهت این نوع از جوشکاری عبارت است از : متر نواری ، خط کش فلزی ، خط کش T مانند و پرگار برای اندازه گیری ضخامت فلز به علاوه وسایل مورد نیاز جهت علامت زدن. من خودم معمولا از علامت زن هایی که رنگ آنها ثابت است یا سنبه نشان ها استفاده میکنم.

    انبر مخصوص جوشکاری و آهنربا

    اتصال دقیق و محکم قطعات نکته اصلی در فرایند جوشکاری میباشد. استفاده از انبرهای مخصوص جوشکاری به شما کمک میکند تا فلزات را محکم کنار یا روی هم نگه دارید. گیره و انبر ها در همه سایزی وجود دارند ، پس سعی کنید آنهایی که مناسب با کارتان است را خریداری نمایید.

    اگر میخواهید سریع کار کنید ، یا ابزار خیلی تخصصی لازم ندارید میتوانید از آهنربای مخصوص جوشکاری استفاده نمایید. آهنرباهای جوشکاری معمولا میتوانند قطعات را با زاویه های مختلفی کنار هم نگه دارند ، اما زاویه های رایج 90 . 45. 60 و 135 درجه میباشند.

    انواع گزینه ها جهت برش فلزات

    معلمی داشتم که زمانی به من گفت هر ابزاری باید 3 ویژگی داشته باشد ، خوش قیمت ، کیفیت و سرعت بالایی داشته باشد. اما شما میتوانید تنها 2 گزینه را انتخاب کنید. هر چه به مرحله برش ها نزدیک تر میشویم ، منظور مرا بهتر میفهمید. ابزار برشی که در بخش زیر به آنها اشاره خواهد شد شامل ارزانترین و گرانترین نوع میباشند.

    برای برش میله و لوله های باریک از اره های آهن بر استفاده کنید. حتما از تیغه مناسب جهت کار خود استفاده کنید. استیل های معمولی برای برش خوردن به اره هایی که تعداد دندانه های آنها در هر اینچ کمتر است نیاز دارند. مثلا اره ای که دارای 18 دندانه در هر اینچ باشد ، برای این فلز مناسب است. فلزات نرم مانند مس و آلومینیوم به دندانه های بیشتری در هر اینچ نیاز دارند. برش هایی که توسط اره ها انجام میشوند معمولا دارای سرعت کمی هستند و بعد از برش لبه های تیزی روی آنها ایجاد میشود. شما میتوانید جهت دقیق تر بودن برش از فارسی بر ها استفاده نمایید.

    شما همچنین میتوانید از سنگ فرز ها جهت برش دادن استفاده کنید. تیغه برش این سنگ فرز ها بر اساس نیاز شما متفاوت میباشند. پس قبل از خرید حتما زمینه کار خود را مشخص نمایید. شما همچنین میتوانید از خط کش های ترکیبی استفاده کنید بدین وسیله یک برش صاف و دقیق خواهید داشت. تنها کافیست با استفاده از این خط کش فلز مورد نظر را گرفته و زیر تیغه برش سنگ فرز قرار دهید و آن را روشن کنید. برش توسط سنگ فرز ها معمولا سطحی صاف را به شما تحویل میدهند اما مکان برش خورده بسیار داغ است که باید صبر کنید تا خنک شود.

    اگر کارگاه شما کوچک است ، سعی کنید از فارسی برها استفاده کنید ، که البته خرید این ابزار به جیب شما بستگی دارد.

    ابزار تقریبا ارزان دیگری که در برش فلزان بکار میرود ، مینی اره برقی میباشد. این نوع از اره برقی زمانی که مجهز به اره مناسب باشد میتواند یک لوه آهنی را مانند کره برش دهد. من فهمیدم که اگر فلزات را با فرز علامت بزنم شیاری تولید میکند که این مینی فرز میتواند به راحتی در آن شیار ها عبور کند و فلزات را برش دهد. بعد از ایجاد شیار میتوانید فلز را 90 درجه بچرخانید و ادامه فلز را برش دهید. این نوع برش تقریبا سریع است و نیاز به تنظیمات دیگری ندارد.

    آخرین موردbandsaw ( دستگاه های برش پیشرفته اما ظریف ) میباشند. این دستگاه ها در دومدل افقی و عمودی در بازار موجود میباشند. مدل عمودی این دستگاه جهت برش دادن فلزات محکم مورد استفاده قرار میگیرند که البته برای کارهای سنگین و لوله های گود مناسب نیستند. مدل افقی به نظر من بهترین ابزار جهت برش میباشد که در صورت توانایی مالی حتما آن را برای کار خود خریداری نمایید.

    این مدل از دستگاه برش ، به فرد برش دهنده اجازه میدهد تا کنترل کامل روی عملیات برش داشته باشد . شما میتوانید سرعت حرکت تیغه ، زاویه برش و همچنین تیغه مورد استفاده را انتخاب و تنظیم کنید. زمانی که با استفاده از این دستگاه فلزات را برش میدهید ، دیگر نیازی به صافکاری قسمت های برش خورده نیست ، مگر اینکه سرعت تیغه را زیاد کرده باشید.

     

     

                 گاهی نیاز است چند برش را با عمق های یک اندازه ایجاد کنید . در این حالت من قسمتی از فلز را با انبر نگه میدارم و با فاصله های دقیق روی میز کار قرار میدهم. با این کار شما میتوانید به سرعت چند برش را با عمق مساوی ایجاد نمایید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که فلزات را درون یک گیره قرار دهید و کلید قفل را فشار دهید تا محکم سر جای خود قرار گیرند. سپس با ابزار مناسب شروع به برش آنها کنید.

     

    اگر کار شما حساس است و نیاز دارید که برش ها دقیق و مرتب باشند ، از اره های Portaband استفاده کنید. این ابزار برش های صاف و دقیقی را ایجاد میکنند که بعد از برش نیاز کمی به صافکاری دارند. سرعت آنها نیز قابل تنظیم است که میتوانید بر اساس نوع فلز ، سرعت آن را کم و زیاد نمایید.

    ghafase

    قفسه نگهداری فولاد :

     

    پیدا کردن فولاد کاری آسان است و میتوان آنها را در همه جا یافت. یک چشم تیز بین میتواند فولاد و اجزاء جوش خورده آن را در تمام دنیای امروزی مشاهده کند. شما میتوانید فولاد را از ضایعات فروشی ها تهیه نمایید یا به بازار رفته و انواع آنها را خریداری نمایید معمولا همه نوع از میله ها ، لوله ها و قوطی های فولادی را میتوانید از ابزار فروشی های بزرگ خریداری نمایید.

     

    اگر قرار است در کار خود از فولاد های دسته دوم استفاده کنید ، حتما سعی کنید دقت کافی داشته باشید و مطمئن شوید که لایه رنگ یا چیز دیگری روی آنها نباشد. جوش دادن فلزات گالوانیزه میتوانند شما را شدیدا بیمار کنند . پس قبل از عملیات برش و جوش سعی کنید با استفاده از مشعل ، تمام این لایه های رنگی را از بین ببرید.

    زمانی که میخواهید فولاد نو خریداری کنید حتما به این موضوع توجه کنید که آیا این فولاد نورد گرم است یا نورد سرد . فولادها فلزاتی هادی هستند ، بدین معنا که در اثر گرما میتوانند کش بیاییند و حالت بگیرند. فلزات خالص نیز بر اثر گرما یا با استفاده از اجزاء مکانیکی سرد حالت میگیرند. حال نگاهی به تفاوت های این دو کنیم :

    فولاد نورد گرم ( از گرما رد شده ) :

    این دسته از فولادها در دمای 1000 درجه فارنهایت شکل میگیرند. این فولاد در اثر سرمادهی شکلی جدید به خود میگیرد و دلیل اینکه در فرایند سردسازی دچار انقباض میشود ، آستانه تحمل آن نسبت به ورژن اصلی به شدت کاهش میابد. این انقباض باعث میشود تا در زمان سرد شدن ، لبه های فولاد دچار زدگی هایی شود .به همین دلیل توصیه میشود قبل از جوشکاری ، حتما لبه های ضافی را با سنگ فرز صاف کنید.

    فولاد های نورد گرم معمولا در ساخت و سازه و اجزاء ساختمان مانند تیرآهن ها مورد استفاده قرار میگیرند.

    فولادهای نورد سرد

    فرایند شکل گیری این فولادها در اتاق حرارت دهی انجام میشود. این کار باعث میشود تا استحکام و سختی این فولادها افزایش بیاید که این مقدار تا 20 درصد قابل افزایش میباشد. فولادهای نورد سرد معمولا دارای سطحی صاف و سیقلی میباشند که رنگ آنها نقره ای براق است.

    قوطی های فولادی ، میله ها و ورقه ها از این روش تولید میشوند. اندازه این محصولات در مقایسه با فولادهای نورد گرم کوچکتر میباشند و میتوانند در ساخت وسایل استفاده بیشتری داشته باشند.

    فولادهای نورد سرد بعد از تولید هیچگونه زدگی نداشته و نیازی به سیقل دادن آنها نیست. اما باید بدانید که این دسته از فولادها دارای لایه های روغنی میباشند که عملیات سایش را آسانتر میکنند. قبل از جوشکاری باید این لایه ها را با استون یا الکل تمیز نمود.

    اگر به دنبال اجراي ارزان، امن و تضمينيجوشکاری در تهران هستيد با ما با شماره 09039833345 تماس بگيريد

    https://www.instructables.com/lesson/Welding-Tools-and-Materials/

  • چگونگی استفاده از روش جوشکاری جوش فلزی گاز خنثی (MIG) |09039833345

     26

    چگونگی استفاده از روش جوشکاری جوش فلزی گاز خنثی

    این مقاله یک راهنمای مقدماتی در مورد نحوه بکارگیری جوشکاری جوش فلزی گاز خنثی یا MIG ( Metal Inert Gas) میباشد. جوشکاری MIG روشی بسیار دقیق و با کیفیت میباشد که با استفاده از جریان برق میتواند دو فلز را به هم متصل کند. نام دیگر جوشکاری MIG " تفنگ چسب داغ " Hot Glue Gun میباشد که به عنوان یکی از بهترین روش های جوشکاری در سراسر جهان ، از محبوبیت خاصی برخوردار است.

    سایت Instructable قصد ندارد تا بصورت فنی یا جامع وارد این قضیه شود و ممکن است برای اطلاعات بیشتر مجبور شوید به سایر مقالات یا مواد اموزشی را نیز مراجعه نمایید. این مقاله تنها یک راهنما است.

    قدم اول : پیشنیه :

    جوشکاری MIG در دهه 1940 توسعه یافت و بعد از 60 سال اصول اولیه آن نیز ثابت ماند. جوشکاری MIGبه منظور یک اتصال کوتاه بین آنود مصرفی (- سیمی که در فرایند جوشکاری مصرف میشود ) و یک کاتد ( +آهنی که عمل جوشکاری روی آن صصورت میگیرد ) از جریان برق استفاده میکند .

    حرارتی که بوسیله این اتصال کوتاه بوجود میآید با یک گاز خثی ترکیب میشود که باعث میشود فلزات مورد نظر ذوب و به هم متصل شوند. زمانی که حرارت قطع شود ، قسمت جوش خورده خنک و محکم میشود سپس یک شئ جدید فلزی بوجود می آید.

    چند سال قبل نام این روش Metal Inert Gas بود که امروزه این نام به Gas Metal Arc Welding یا GTAW تغییر یافته است. حال اگر بخواهید از نام دومی استفاده کنید ، بیشتر افراد منظور شما را نمیفهمند نام MIG در همه جا فراگیر شده است.

    از آنجایی که با استفاده از این جوش میتوانید بسیاری از فلزات را به هم جوش دهید ، این سبک از جوشکاری از محبوبیت خاصی بین افراد اهل فن ، برخوردار میباشد . فلزاتی نظیر : استیل کربن ، فولاد ضد زنگ ، آلومینیوم ، مگنزیوم ، مس ، نیکل ، سیلیکن ، برنز و سایر آلیاژها جز این فلزات میباشند.

    برخی از مزیت های جوشکاری MIG :

    توانایی در جوش دادن گستره ای بزرگ از فلزات

    جوشکاری همه جانبه

    جوشی با کیفیت و دقیق

    پرتاب ذرات ( گدازه آهن یا جرقه ) بصورت حداقلی

    یادگیری آسان

    برخی از نقاط ضعف جوشکاری MIG :

    جوشکاری MIG تنها برای فلزاتی مناسب میباشد که ضخامت آنها کم یا متوسط باشد.

    از آنجایی که این جوشکاری از گازهای خنثی استفاده میکند ، در مقایسه با جوشکاری های معمولی که از هیچ نوع گازی استفاده نمیکنند ،دارای حمل و نقلی دشوار میباشند.

    در مقاسیه با جوشکاری TIG جوش حاصل از این تکنیک دارای اندکی شیب میباشد که افراد کنترل محدودتری روی آن دارند.

    قدم دوم : نحوه کارکرد ماشین جوش به چه صورت است ؟

     machin joosh

    موتور جوش MIG دارای چندین قسمت مختلف میباشد. اگر یکی از آنها را از جعبه در بیاورید چیزی همانند تصویر مشاهده میکنید.

    موتور جوش :

    در این موتور همانگونه که مشاهده میکنید یک قرقره و چند چرخ وجود دارد که سیم را از مشعل جوش خارج مینمایند. چیز مهم دیگری در اینجا وجود ندارد ، پس اجازه دهید بریم سراغ سایر قسمت ها. اگر زمانی خروج این سیم با مشکل مواجه شد یا گیر کرد ، حتما این قسمت را بررسی نمایید.

    قرقره سیمی باید محکم در جای خودش قرار بگیرد. این قرقره باید آنچنان محکم باشد که هنگام چرخش ، هیچ حرکت اضافی صورت نگیرد. اما آنقدر هم محکم نباشد که نتواند سیم را بچرخاند.

    اگر نوک سیم را دنبال کنید چند قلتک کوچک میبینید که سیم را از قلتک بزرگ به سمت بیرون منتقل میکنند. این موتور جوش برای جوشکاری آلومینیوم تنظیم شده ، بنابراین از سیم های آلومینیومی در آن استفاده شده است. جوشکاری که در اینجا قرار است مورد بحث قرار گیرد برای فلز فولاد است ، بنابراین باید از سیم سربی رنگی استفاده کند.

    مخزن گاز :

    زمانی که قرار است از گازهای محافظ در جوشکاری MIG استفاده کنید ، مخزن این گاز باید پشت موتور جوش قرار گیرد. این کپسول یا آرگون 100% است یا ترکیبی از دی اکسید کربن و آرگون . زمانی که جوش در حال شکل گیری است ، این گاز به جوش مورد نظر حالت میدهد. بدون گاز جوش ایجاد شده ضعیف ، پراکنده و بی کیفیت خواهد بود. شیر گاز را کمی باز کنید تا مطمئن شوید همچنان مقداری گاز در آن وجود دارد. درجه این شیر باید روی 0 تا 2500 باشد و میزان درجه رگولاتور نیز باید بین 15 تا 25 تنظیم شود که این موارد بسته به نوع فلز و جوشکاری مورد نظر میباشد.

    قانون : سعی کنید همواره با استفاده از انگشت شست اقدام به باز کردن شیر گاز کنید ، به دلیل فشار زیادی که در این کپسول وجود دارد ، اگر فشار زیادی به این شیر وارد کنید ، ممکن است ترک بخورد و بشکند. پس سعی کنید این شیر را تنها نیم دور یا اندکی بیشتر باز کنید.منطقی که برای این موضوع وجود دارد این است که ، اگر در مواقع ضروری لازم شد تا شیر گاز را ببندید ، نیازی به اتلاف وقت برای بستن این شیر کاملا باز نباشد. ممکن است این موضوع برای گازهای دی اکسید کربن و آرگون زیاد مهم نباشد ، اما زمانی که با گازهای اشتعال زا نظیر اکسیژن یا استیمن کار میکنید ، خواهید دید که این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زمانی که سیم از قلتک ها عبور کند به بالابرهایی میرسد که این سیم را وارد مشعل جوش میکنند.

    مشعل جوش :

    مشعل جوش پایانی ترین قسمت کار است. قسمتی است که تمام تمرکز و حواس شما در طول فراین جوشکاری ، باید معطوف به آنجا باشد. این مشعل دارای ماشه ای است که میزان ورود سیم و جریان برق را کنترل میکند. درون این سیم یک تکه مس قابل تعویض وجود دارد که در هر موتور جوش دارای ویژگی های خاص خود میباشد. . نوک این سیم ها دارای اندازه های متغیری میباشند ، که بسته به نوع کار ، میتوانید آنها را تعویض کنید. اغلب اوقات ، این قسمت از تجهیزات جوشکاری از قبل به وسیله کارخانه تولید کننده برای شما تنظیم شده اند. نوک بیروی مشعل جوش بوسیله یک سرامیک کوچک تجهیز شده که وظیفه آن جلوگیری از آسیب رسیدن به الکترود و هدایت دقیق گاز به سمت نوک مشعل میباشد.

    گیره زمینی : یا اتصال به زمین :

    گیره زمینی دارای بار منفی میباشد که اتصال میان مشعل جوش ،موتور جوش و فلز مورد نظر را تمکیل میکند. این گیره همانطور که در تصویر مشاهده میکنید ، یا میتواند به فلز مورد نظر یا روی میز کار بسته شود . ( در این تصویر دو جوشکار حضور دارند ، بنابراین دو انبر اتصال به زمین نیز لازم است. شما از یکی از آنها استفاده نمایید. )

    اتصال این گیره باید بخوبی با فلز مورد نظر برای جوش دادن ، ایجاد شود ، بنابراین هرگونه زنگ زدگی ، رنگ و کثیفی را از روی آن پاک نمایید زیرا این عوامل میتوانند مانع برقراری این اتصال شوند.

    قدم سوم :تجهیزات ایمنی :

    جوشکاری MIG تا زمانی که همه نکات ایمنی را رعایت کنید ، فرایندی ایمن میباشد. از آنجایی که این نوع از جوشکاری حرارت و اشعات بسیار خطرناکی را تولید میکند ، باید چند نکته ایمنی را در این زمینه رعایت فرمایید.

    ایمنی

    مراحل ایمنی :

    همه نورهایی که توسط جوشکاری هایآرکی ایجاد میشوند بسیار تیز و روشن میباشند. اگر از لباس ها و تجهیزات ایمنی مناسبی استفاده نکنید ، این نور و حرارت میتوانند همانند حرارت خورشید پوست شو چشمان شما را بسوزانند. اولین چیزی که در فرایندهای جوشکاری نیاز دارید یک ماسک است. در تصویری که مشاهده میکنید من از ماسکی استفاده میکنم که بصورت خودکار تیره میشود. اگر پروژه مورد نظر شما بزرگ است یا قرار است برای مدت طولانی به جوشکاری بپردازید ، باید بگویم خرید این نوع از ماسک ها بهترین گزینه است. در ماسک های معمولی یک دست شما باید همواره مشغول گرفتن ، درآوردن و تغییر جای آن باشد. اگر از ماسک مشابه من استفاده کنید میتوانید هر دو دست را در فرایند جوشکاری بکار ببرید و دیگر نگران نگهداشتن ماسک نباشید. اگر به فکر سلامتی سایر افرادی که در اطراف شما هستند نیز میباشید ، سعی کنید از صفحه محافظ استفاده نمایید. نور حاصل از این جوشکاری به حدی زیاد است که میتواند حواس همه افراد حاضر در محوطه را به خود جلب کند و باعث آسیب رساندن به آنها شود.

    جهت جلوگیری از ریختن گدازه های آهن روی دستانتان ، سعی کنید از دستکش های ایمنی استفاده کنید. برخی افراد از دستکش های نازکتر استفاده میکنند تا کنترل بهتری روی فرایند جوشکاری داشته باشند. این موضوع در جوشکاری TIG صحت دارد ، در جوشکاری MIG شما میتوانید هر دستکشی که در آن راحت هستید را بپوشید. دستکش های چرمی نه تنها میتوانند از پوست شما در برابر گدازه های فلزات محافظت کنند ، بلکه مانع برخورد اشعات UV حاصل از جوشکاری ، به دست شما نیز میشوند. اگر قرار است بیش از 1 یا 2 دقیقه جوشکاری کنید ، حتما از دستکش های ایمنی استفاده کنید ، زیرا اشعات UV خیلی سریع پوست شما را میسوزاند.

    اگر نمیخواهید از دستکش های چرمی استفاده کنید ، سعی کنید از دستکش هایی استفاده کنید که در ساخت آنها از کتان استاده شده است. دستکش های پلی استری و ریونی مناسب این کار نیستند ، زیرا به به محض برخورد گدازه های آهن با آنها ذوب میشوند و دست شما را میسوزانند. دستکش های کتانی ممکن است سوراخ شوند ، اما حداقل شما را نمیسوزانند.

    از پوشیدن کفش هایی که نمیتوانند تمام سطح پای شما را بپوشانند ، جدأ خودداری نمایید. مذاب های حاصل از جوش از بالا به پایین میریزند و سریعا نوک انگشتان شما را میسوزانند. مذاب فلزات + پلاستیک = اصلا شوخی بردار نیست. اگر میتوانید حتما از کفش های کتانی استفاده کنید و اگر هم در این مدل کفش در دسترس نیست ، سعی کنید با موادی غیر قابل اشتعال آن قسمت از پای خود را بپوشانید.

    عمل جوشکاری را در فضایی باز و دارای تهویه مناسب انجام دهید. جوشکاری گرد و غبار و دودهای بسیار آلوده ای را تولید میکنند که شما هرگز نباید آنها را استنشاق کنید. اگر قرار است برای مدت طولانی جوشکاری کنید ، حتما از یک ماسک یا فیلتر تهویه مناسب استفاده نمایید.

    هشدارهای ایمنی مهم :

    هرگز عمل جوشکاری را روی فولاد گالوانیزه بکار نبرید. این دسته از فولادها زمانی که میسوزند مقادیر زیادی از زینک و گازهای سرطان زای بسیار خطرناکی را تولید میکنند. اگر در معرض این گازها قرار بگیرید دچاز بیماری هایی شبیه آنفولانزا میشوید که میتوانند برای چند روز شما را زمین گیر کنند و ممکن است اثرات آنها تا آخر عمر باقی بماند. شوخی بردار نیست. من خودم یک بار از روی نادانی این کار را انجام دادم و سریعا اثرات آنها را حس کردم. پس نکنید.

    آتش سوزی !! آتش !! آتش !!!

    مذاب فلزات میتوانند تا چند فوت آن طرف تر از محل جوشکاری پرتاب شوند ، که در عملیات برشکاری این فاصله نیز بیشتر میشود. هرگونه کاغذ و پلاستیکی که در اطراف محل کار است را جمع آوری کنید ، زیرا به راحتی میسوزند و باعث آتش سوزی میشوند. بنابراین سعی کنید محیط جوشکاری را تر و تمیز کنید. در زمان جوشکاری تمام تمرکز شما روی عملیات مورد نظر است و نمیدانید که در اطراف شما چه خبر است . همین امر میتواند به افزایش احتمال آتش سوزی دامن بزند. بنابراین ، با جمع آوری و نظافت محیط ، احتمال این اتفاق را به حداقل برسانید.

    حتما کنار در خروجی یک کپسول آتش نشانی قرار دهید. معمولا دی اکسید کربن در فرایندهای جوشکاری موثر تر است. خاموش کردن آتش با آب به هیچ عنوان توصیه نمیشود ، زیرا در اطراف محیط کار پر از جریانات برق میباشد.

    مرحله چهارم : برای جوش دادن آماده شوید.

    قبل از جوشکاری سعی کنید از آماده بودن همه تجهیزات مربوط به جوشکاری اطمینان حاصل نمایید.

    موتور جوش :

    بررسی کنید که حتما شیر گاز باز است و درجه آن روی 20 تنظیم شده باشد. موتور جوش باید روشن باشد. گیره اتصال به زمین نیز باید به میز یا تکه فلز مورد نظر متصل باشد. سرعت انتقال سیم به مشعل جوش را کنترل نمایید.

    فلز :

    اگر از همین الان احساس میکنید فردی خبره در زمینه جوشکاری MIG هستید و پشت سر هم مشعل جوش را روی فلز میزنید ، مطمئن باشید نتیجه خوبی نمیگیرید. 5 دقیقه وقت بگذارید و فلز مورد نظر را تمیز کنید و در صورت نیاز با فرز صاف و سیقل کنید تا در فرایند جوشکاری به مشکل بر نخورید. همانگونه که در تصویر مشاهده میکنید ، این فرد با استفاده از فرز زاویه بر ،قبل از عملیات جوشکاری ، لبه های فلز را صاف میکند تا شرایط را برای اتصال فلز دوم مهیا سازد. هرچه لبه های این دو فلز صاف تر باشد ، اتصال آنها دقیق تر میشود در نتیجه احتیاجی به بزرگ کردن گودال جوش نیست.

    مرحله 5: جوش دادن

     برش فلز

    زمانی که موتور جوش و سایر تجهیزات آماده و تنظیم شدند نوبت به جوشکاری اصلی میرسد.

    اگر دفعه اول است که این کار را انجام میدهید ، سعی کنید قبل از جوش دادن دو فلز ابتدا بصورت تمرینی چند عدد خال جوش ایجاد کنید. یک تکه فلز به درد نخور بردارید و این کار را روی آن انجام دهید.

    سعی کنید این کار را چند باری قبل از جوشکاری اصلی انجام دهید تا قلق سرعت مشعل ، میزان حرارت و تنظیمات جریان برق دستتان بیاید.

    هر موتور جوشی دارای تنظیمات خاص خود میباشد ، بنابراین خود شما باید تنظیمات مورد نظرتان را اعمال نمایید. اگر میزان حرارت کم باشد ، جوش شما به هر سمتی پرتاب میشود در نتیجه هیچ نفوذی به داخل فلز مورد نظر انجام نمیشود. اگرحرارت زیاد باشید فلز سریعا ذوب شده و حرارت از آن طرف فلز بیرون میزند.

    تصویر بالا چند تکه جوش که روی یک فلز با ضخامت 1.4 میلیمتر انجام شده است را نشان میدهد. برخی از آنها در حرارت بالا و برخی دیگر با حرارت کم صورت گرفته اند. برای اطلاعات بیشتر میتوانید به نوشته های روی تصاویر دقت کنید.

    فرایند اولیه خال جوش زدن زیاد دشوار نیست. شما میتوانید با استفاده از نوک مشعل جوش خطوطی زیگ زاگ را تولید نمایید. سعی کنید حرکت دست شما بصورت رفت و آمدی یا تاب مانند باشد، زیرا در زمان جوش جوش دادن فلزات نیز باید مشعل را بدین صورت حرکت دهید.

    در ابتدا سعی کنید خال جوش هایی به اندازه یک اینچ یا طولانی تر ایجاد نمایید. اگر مشعل جوش را برای مدت زیادی در یک نقطه نگه دارید ، ممکن است حرارت ایجاد شده زیاد شود و عملیات بی کیفت شود. بنابراین ابتدا سعی کنید ، از خال جوش های کوچک شروع کنید و سپس جوش های بزرگتری را ایجاد نمایید.

    تنظیمات صحیح به چه نحوی میباشد ؟

    اگر تا به حال تجربه ایجاد سوراخ در کار خود را داشته باشید ، نشان میدهد که نیروی خروجی از موتور جوش شما زیاد است که در حال ذوب کردن فلز مورد نظر شما میباشد.

    اگر مشاهده میکنید که جوش در حال تشکیل، بد شکل میباشد ، بدین معناست که سرعت خروج سیم یا تنظیمات موتور جوش خیلی آهسته میباشد. در چنین حالتی ، مشعل جوش دسته ای از سیم های مصرفی را به نوک خود منتقل میسازد و آنها را به فلز مورد نظر وصل مینماید که نتیجه آن جوش پراکنده و بد شکلی میباشد.

    جوش شما زمانی با کیفیت و تمیز خواهد بود ، که تنظیمات موتور جوش دقیق و صحیح باشد. در چنین حالتی ، با دیدن مکان جوش خورده میتوانید از نحوه تنظیمات موتور جوش با خبر شوید.

     

    مرحله 6 : جوش دادن فلزات به هم :

    زمانی که بصورت آزمایشی خال جوش هایی را ایجاد کردید و قلق همه چیز به دستتان آمد، زمان جوشکاری واقعی فرا میرسد. در این تصویر همانگونه که مشاهده میکنید ، من قصد دارم تا یک قوطی را جوش بدهم. قبل از جوشکاری لبه V شکل این قوطی را باسنگ فرز تراشیدم تا به شکل یک مربع درآید.

    در ابتدا ما مشعل جوش را بر میداریم و با حرکتی تاب مانند نوک این قوطی را جوش میدهیم. روش ایده آل این است که ابتدا از پایین شروع کنید و با استفاده از نوک مشعل جوش ها را به سمت بالای قوطی انتقال دهید. البته باید بگویم که این روشی برای شروع یادگیری نمیباشد در ابتدا سعی کنید هر طور که احساس راحتی میکنید به جوشکاری بپردازید.

    بعد از اینکه جوشکاری قوطی تمام شد ، شاهد یک شکاف در روی قوطی خواهیم بود ، این همان زمانی است که مواد پر کننده باید وارد عمل شوند. میتوانید این میله ها را بتراشید و صاف کنید ، یا همانگونه که هستند ، مورد استفاده قرار دهید.زمانی که میله پر کننده را تراشیدید ممکن است متوجه شوید که قسمتی از جوش به درستی نفوذ نکرده است. ( تصویر شماره 3 قسمت چپ قوطی )

    اگر اینچنین باشد شما یا باید قدرت موتور جوش را افزایش دهید یا از میله های پر کننده بیشتری استفاده نمایید. برگردید و این کار را مجددا انجام دهید تا اتصال فلزات به خوبی بر قرار شوند.

    مرحله 7 : تراشیدن محل جوش خورده :

    اگر فلز جوش خورده برای شما اهمیتی ندارد یا ظاهر جوش شما نیز زیاد مهم نباشد ، بنابراین باید بگویم که کار تمام است. حال اگر قرار است این فلز را در جایی مورد استفاده قرار دهید یا ظاهر جوش نیز برای شما مهم است ، باید قسمت جوش خورده را بتراشید و صاف کنید.

    لبه تیغه سنگ فرز را روی قسمت جوش قرار دهید ، سوییچ روشن را بزنید و قسمت جوش خورده را بتراشید. هر چه ایت تکه فلز تمیز تر بوده باشد ، نیاز شما به تراشیدن نیز کمتر خواهد بود ، به همین دلیل توصیه میشود که قبل از جوشکاری حتما فلز مورد نظر خود را تمیز کنید. اگر جوش مورد نظر شما تمیز و مرتب باشد ، تمیز کردن آن کار چندان دشواری نخواهد بود.

    همواره در زمان تراشیدن سطوح فلزات احتیاط کامل را مبزول نمایید. مسلما نمیخواهید جوش با کیفیت و تمیز خود را خراب کنید یا تکه فلز را آنقدر بتراشید تا قسمتی از آن جدا شود. تیغه برش را کمی با فاصله بگیرید ، زیرا اگر خیلی نزدیک به محل جوش خورده باشید ، حرارت بالا میرود و قسمتی از جوش از بین میرود. اگر مشاهده کردید که فلز در حال گرفتن رنگی تقریبا سبز به خود است ، نشان میدهد که تیغه برش را خیلی به محل جوش خورده فشار میدهید. احتمال این اتفاق در زمان تراشیدن ورقه های فلزی بسیار زیاد است.

    تراشیدن جوشها معمولا یک فرایند زمان بر میباشد ، که البته به جوش و کیفیت آن بستگی دارد. سعی کنید خود را زیاد خسته نکنید ،زیرا تراشیدن در مکان های بسته باعث میشود تا هوای محوطه گرم شود ، مخصوصا اگر لباس های چرمی بر تن داشته باشید. بنابراین در بازه های زمانی مرتب سعی کنید نفسی تازه کنید.در زمان تراشکاری حتما از ماسک ها و محافظ گوش ها استفاده نمایید. مطمئن شوید که همه لباس هایتان صاف باشد تا فلز یا گدازه ای از آنها به لباس شما گیر نکند.

    زمانی که تراشکاری شما انجام شد ، شکل و فرم جوش شما باید شبیه تصویر دوم باشد. ( حتی ممکن است با آموزش های بیشتر جلوه جوش ما ازاین هم بهتر باشد.)

    مرحله 8 : اشتباهات رایج :

    برای اینکه بتوانید جوش های بهتری ایجاد کنید ، نیازمند تمرین های بیشتری میباشید. پس اگر در ابتدای کار به مشکل برخوردید نگران نباشید . برخی از اشتباهات رایج عبارت اند از :

    مقدار گاز محافظ خروجی از مشعل جوش کافی نمیباشد. زمانی که جوش شما همانند توپ های کوچک روی فلز مورد نظر پراکنده شد ، میتوانید از این موضوع مطمئن شوید. فشار گاز را کمی افزایش دهید و ببینید مشکل حل میشود یا نه.

    جوشکاری به معنای سوراخ کردن نیست. زمانی که جوش شما ضعیف باشد و نتواند دو تکه فلز را به هم وصل کند ، میتوانید این موضوع را بهتر درک کنید. ممکن است عملیات جوشکاری ، گاهی فلز مورد نظر شما را سوراخ کند . کمی ولتاژ را کم کنید تا مشکل رفع شود.

    زمانی که در گودال جوش گدازه های زیادی قرار گیرند ، شکلی دایره ای شکل مانند جو دو سر ایجاد میشود. دلیل این موضوع سرعت زیاد ورود سیم به مشعل جوش میباشد. سرعت را کم کنید تا مشکل حل شود.

    زمانی وجود دارد که مشعل جوش نمیتواند یک جوش ثابتی را ایجاد نماید. دلیل این موضوع این است که فاصله مشعل جوش با محل جوش زیاد است. این فاصله باید 1.4 تا 1.2 میلیمتر از محل جوش فاصله داشته باشد.

    مرحله 9 : قرار دان و تعویض نوک مشعل :

     تعویض سیم جوش

    گاهی اوقات اگر مشعل جوش به محل جوش نزدیک باشد یا حرارت تولید شده زیاد باشد ، نوک مشعل در حقیقت میتواند خودش را جوش بزند. زمانی که این اتفاق بیفتد چیزی شبیه نقظه ای دایره ای شکل در نوک مشعل ایجاد میشود. این اتفاق زمانی رخ میدهد که هیچ سیمی از مشعل جوش خارج نشود. حل این مشکل ساده است . با یک انبر دست این قسمت دایره ای شکل را گرفته و بیرون بکشید. تصویر 1 و 2 را مشاهده نمایید.

    اگر سر مشعل را کاملا سوزانده اید و حفره جلویی مشعل پر شده باشد ، باید مشعل را خاموش کنید و اقدام به تعویض نوک آن کنید.

    مرحله 10 :تعویض سیم مصرفی در مشعل جوش :

    گاهی اوقات حتی در زمان هایی که نوک مشعل تمیز و باز است ، ممکن است سیم مصرفی گیر کند و توسط قرقره ها به سمت مشعل جوش منتقل نشوند. در چنین حالتی ابتدا نگاهی به داخل موتور جوش کنید. گاهی اوقات ممکن است این سیم از جا در برود و لازم باشد که شما مجددا آن را روی قرقره ها و قلتک ها جاگذاری نمایید. اگر چنین مشکلی وجود داشت مراحل زیر را طی کنید.

    1. دستگاه را از برق بکشید.
    2. محلی که سیم گیر کرده را پیدا کنید.
    3. با استفاده از انبردست یا یک کاتر ، آن قسمت را ببرید.
    4. نوک سیمی که گیر کرده بود را با استفاده از انبردست بگیرید و بکشید تا هم از قرقره و هم از مشعل جوش بیرون بیاید.
    5. بکشید ، این سیم خیلی دراز است
    6. اختلال موجود را رفع نمایید و مجددا سیم را در قلتک ها جاگذاری نمایید. در برخی از موتور جوش ها برای این کار باید فنر را پایین نگه دارید تا قرقره آزاد شود. سپس اقدام به رفع اختلال نمایید. پیچ فشاری در تصویر زیر نشان داده شده است. فنری است افقی یک پیچ در آن بکار رفته است.
    7. بررسی کنید و مطمئن شوید که سیم به درستی روی قلتک ها جا گرفته باشد.
    8. پیچ فشار را مجددا جا گذاری نمایید.
    9. ماشین را روشن کنید و سوییچ روی مشعل را فشار دهید تا کار کند. مدتی این سوییچ را پایین نگه دارید تا مقداری سیم از آن خارج شود. ممکن است این فرایند 30 ثانیه طول بکشد.

       اگر به دنبال اجراي ارزان، امن و تضمينيجوشکاری در تهران هستيد با ما با شماره 09039833345 تماس بگيريد


فرم تماس

هدف ما ارائه بهترین خدمات به شما می باشد . مشتاقانه منتظر نظرات و انتقادات شما هستیم .